وحى به ايشان نيامد و لكن اتباع انبيا بودند،چون پيغامبران دعوت كردندى آن كفّار و ظلمه،ايشان را بكشتندى،اينان انكار كردندى و امربه‌معروف كردندى،اينان بودند كه مردمان را به عدل[409-پ]فرمودندى،[اين] [1]كفّار ايشان را نيز بكشتندى على قراءة من قرأ: وَ يَقْتُلُونَ .و آن‌كس كه خواند:«و يقاتلون»،معنى آن بود كه با ايشان كارزار [2]كردندى.

ابو عبيده جرّاح روايت كند از رسول-عليه السلام-كه از او پرسيدند كه:اىّ النّاس اشدّ عذابا يوم القيامة،روز قيامت كه را عذاب سخت‌تر بود؟گفت:

[من قتل نبيّا] [3]، آن‌كس كه او پيغامبرى را بكشد.گفتند:پس از آن؟گفت:آن‌كس كه او كسى را بكشد كه امربه‌معروف و نهى منكر كند،آنگه اين آيت بر خواند وَ يَقْتُلُونَ الَّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النّٰاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذٰابٍ أَلِيمٍ -الى قوله: وَ مٰا لَهُمْ مِنْ نٰاصِرِينَ .

آنگه گفت:بنى اسرايل چهل و سه پيغامبر را بكشتند در اوّل روز،پس از آن صد و دوازده مرد برخاستند از عبّاد بنى اسرايل به امربه‌معروف و نهى منكر بر آنان كه ايشان را كشته بودند،ايشان را نيز در آخر روز بكشتند،و ايشان آنند كه خداى تعالى وصف كرد ايشان را در اين آيت،و آيت در ايشان فرستاد.

عبد اللّه مسعود روايت كرد از رسول-عليه السلام-كه او گفت:بئس القوم قوم [4]يقتلون الّذين يأمرون بالقسط من الناس،بئس القوم قوم لا يأمرون بالمعروف و لا ينهون عن المنكر،بئس القوم قوم يمشى المؤمن بينهم بالتّقيّة،بد قومى [5]باشند قومى كه كسى را كه امربه‌معروف كند و نهى منكر بكشند،و بد قومى باشند كه امربه‌معروف و نهى منكر نكنند،و بد قومى باشند كه مؤمن در ميان ايشان به تقيّه زندگانى كند.

فَبَشِّرْهُمْ بِعَذٰابٍ أَلِيمٍ ،بشارت ده ايشان را به عذاب [6]سخت.و اصل«بشارت»