مباشرت كاللّباس،و اين قول ابن زيد است.ابو عبيده گفت:از زن كنايت كنند به لباس و فراش و ازار،شاعرى گفت عمر خطّاب را:

[أ لا ا] [1]بلغ ابا حفص رسولا فدى لك من اخي ثقة ازاري
قيل:نسائي،و قيل:نفسي.

عَلِمَ اللّٰهُ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتٰانُونَ أَنْفُسَكُمْ ،خداى دانست كه شما با خود خيانت كرده‌اى [2]يعنى بالجماع بعد العشاء الآخرة،به آن‌كه از پس نماز خفتن با زنان خود [خلوت] [3]كرده‌اى [4]و [5]شما را از آن نهى كرده بودند و اين هم كنايتى نيكوست، براى آن‌كه آن‌كس كه با كسى خيانتى كند نقصانى كند غير خود را [6]براى منفعت خود،ايشان در اين باب نقصان حظّ خود كردند از ثواب،خداى تعالى آن را خيانت خواند،پس آنگه چنان پوشيده داشتند تا از خود پنداشتى [7]پوشيده مى‌دارند [8]،چنان كه خائن خيانت [9]پوشيده دارد،حق‌تعالى به خيانت كنايت كرد از اين[دو معنى] [10]. فَتٰابَ عَلَيْكُمْ وَ عَفٰا عَنْكُمْ ،اكنون چون توبه كردى [11]،خداى تعالى توبه شما قبول كرد و عفو بكرد شما را [12]،اين دليل است بر آنكه قبول توبه بر خداى تعالى واجب نيست،و اسقاط عقاب نه بر سبيل وجوب است عند آن‌كه عقيب [13]قبول توبه، لفظ عفو گفت،و آن را كه اسقاط[232-ر]عقاب او واجب باشد در حقّ او لفظ عفو نيكو نباشد.

فَالْآنَ ،اكنون،اين عبارت است از حال،اعنى آن‌وقت كه در او باشى،و هو الزّمان بين الزّمانين،وقتى باشد از ميان دو وقت ماضى و مستقبل،آن را هم حال خوانند و هم حاضر در عبارت نحويان. بَاشِرُوهُنَّ ،اكنون مباشرت كنى با ايشان،