سورة النّصر

[1] اين سورت مكّى است بلا خلاف،و سه آيت است و شانزده كلمت و هفتاد و هفت حرف است.و روايت است از ابىّ كعب كه رسول-عليه السلام- گفت:هركه او سورة الفتح بخواند،همچنان باشد كه با محمّد مصطفى -صلى اللّه عليه و آله-حاضر بوده روز فتح مكّه [2].

[سوره النصر (110): آیات 1 تا 3]
بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ . إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ (1) وَ رَأَيْتَ اَلنّٰاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اَللّٰهِ أَفْوٰاجاً (2) فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ اِسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كٰانَ تَوّٰاباً (3)

[ترجمه]

چون بيايد يارى خداى و گشادن مكّه.

و بينى مردمان را كه مى‌آيند [3]در دين خداى گروه گروه.

تسبيح كن به ستايش خدايت و آمرزش خواه از او كه او توبه پذيرنده است.

حق‌تعالى اين سورت در فتح مكّه فرستاد.در خبر است كه:رسول