شب قدر بهتر است از هزار ماه.

فرود آيند فريشتگان و روح [1]در او به فرمان خدايشان از هر فرمانى.

سلام است [2]اين شب تا بر آمدن صبح.

قوله تعالى: إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ ،گفت:ما فروفرستاديم قرآن را.«ها»كنايت است از نامذكورى به حكم آن‌كه اشتباه [3]نخواهد بودن،در شب قدر،يعنى در شب قدر فروفرستاديم آن را از لوح محفوظ به آسمان دنيا به بيت العزة،و جبريل-عليه السلام- بر سفره املا كرد.آنگه به نجوم فرود مى‌آورد آيت آيت و سورت سورت به حسب حاجت بر وفق مصلحت.

اگر گويند خداى تعالى مى‌گويد:من قرآن در شب قدر فرستادم،پس در دگر اوقات چه فرستاد گوييم.[154-ر]يك جواب آن است كه در متن كتاب برفت.

و جواب ديگر آن است:إنّا أنزلناه،أى ابتدأنا انزاله في ليلة القدر،چنان كه يكى از ما گويد:أنا أخرج غدا إلى الحجّ،من فردا به حج مى‌روم،و باشد كه به دو ماه آنجا رسد،يعنى ابتداى رفتن به حج فردا خواهم كردن.

امّا«شب قدر»را در او خلاف كردند كه براى چه شب قدر خوانند او را،و كلام در اين شب منقسم شود بر پنج فصل:

فصل اوّل
در سبب اين نام و اصل و مأخذ او

علما در او خلاف كردند.بيشترينۀ ايشان گفتند:يعنى شب تقدير [4]و فصل