سورة و الضحى

[1] اين سورت مكىّ است و يازده آيت است و چهل كلمت است و صد و نود و دو حرف است.و روايت است از زرّ حبيش از ابىّ كعب كه رسول- صلّى اللّه عليه و آله-گفت:هركه او سورت و الضحى بخواند،او از جملۀ آنان باشد كه خداى پسندد كه رسول شفيع او باشد،و به عدد هر يتيمى وسايلى كه در دار دنيا بودند و باشند،او را ده حسنت بنويسند [2].

[سوره الضحى (93): آیات 1 تا 11]
بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ . وَ اَلضُّحىٰ (1) وَ اَللَّيْلِ إِذٰا سَجىٰ (2) مٰا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ مٰا قَلىٰ (3) وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ اَلْأُولىٰ (4) وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضىٰ (5) أَ لَمْ يَجِدْكَ يَتِيماً فَآوىٰ (6) وَ وَجَدَكَ ضَالاًّ فَهَدىٰ (7) وَ وَجَدَكَ عٰائِلاً فَأَغْنىٰ (8) فَأَمَّا اَلْيَتِيمَ فَلاٰ تَقْهَرْ (9) وَ أَمَّا اَلسّٰائِلَ فَلاٰ تَنْهَرْ (10) وَ أَمّٰا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (11)

[ترجمه]

به حقّ چاشتگاه.

و شب چون تاريك شود.

كه وداع نكرد تو را خداى و نبريد.

و آخرت بهتر است تو را از دنيا.

بدهد تو را خداى تو و خشنود شوى.