گوييم:لا محاله چنين بايد كردن،و لكن نه براى ظاهر را،بل براى اجماع امّت را.و اگر ما را با ظاهر رها كردندى،حمل خلود هم بر دوام نكردمانى [1]،چه معنى او در لغت عرب آن است كه گفته شد،و لكن اين جا اجماع امّت ما را حمل كرد بر آنكه خلود را بر دوام تفسير دهيم،و در آيت اوّل چنين نيست [2].

[سوره البقرة (2): آیات 83 تا 85]
وَ إِذْ أَخَذْنٰا مِيثٰاقَ بَنِي إِسْرٰائِيلَ لاٰ تَعْبُدُونَ إِلاَّ اَللّٰهَ وَ بِالْوٰالِدَيْنِ إِحْسٰاناً وَ ذِي اَلْقُرْبىٰ وَ اَلْيَتٰامىٰ وَ اَلْمَسٰاكِينِ وَ قُولُوا لِلنّٰاسِ حُسْناً وَ أَقِيمُوا اَلصَّلاٰةَ وَ آتُوا اَلزَّكٰاةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلاّٰ قَلِيلاً مِنْكُمْ وَ أَنْتُمْ مُعْرِضُونَ (83) وَ إِذْ أَخَذْنٰا مِيثٰاقَكُمْ لاٰ تَسْفِكُونَ دِمٰاءَكُمْ وَ لاٰ تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيٰارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَ أَنْتُمْ تَشْهَدُونَ (84) ثُمَّ أَنْتُمْ هٰؤُلاٰءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَ تُخْرِجُونَ فَرِيقاً مِنْكُمْ مِنْ دِيٰارِهِمْ تَظٰاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالْإِثْمِ وَ اَلْعُدْوٰانِ وَ إِنْ يَأْتُوكُمْ أُسٰارىٰ تُفٰادُوهُمْ وَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرٰاجُهُمْ أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ اَلْكِتٰابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمٰا جَزٰاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذٰلِكَ مِنْكُمْ إِلاّٰ خِزْيٌ فِي اَلْحَيٰاةِ اَلدُّنْيٰا وَ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ يُرَدُّونَ إِلىٰ أَشَدِّ اَلْعَذٰابِ وَ مَا اَللّٰهُ بِغٰافِلٍ عَمّٰا تَعْمَلُونَ (85)

[ترجمه]

چون فراگرفتيم [3]پيمان پسران يعقوب كه نپرستند جز خداى را و به مادر و پدر نيكوى كردن و با خويشان و بى‌پدران و درويشان، و بگوييد مردمان را نيكويى و به‌پاى‌دارى نماز،و بدهى زكات،پس برگرديدى [4]مگر اندكى از شما،و شما برگشته بودى.

و چون فراگرفتيم [5]پيمان شما كه نريزى خونهايتان و بيرون نكنى خود را از سراهايتان،پس اقرار [6]دادى و شما گواهى مى‌دادى.

پس شما اى جماعت!مى‌كشيد خود را و بيرون مى‌كنى جماعتى را از شما از سراهايشان [7]يارى مى‌دهى بر ايشان به گناه و بيدادى،و اگر به شما آيند اسيران فدا كنى ايشان را،و اين حرام است بر شما بيرون كردن ايشان،مى‌بگروى به بهرى