«تا»و«يا»خوانده‌اند،بناء على«يقولون»و«تقولون»در اوّل آيت.

قوله تعالى: تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ -الآية،تفسير اين برفت در آيتى كه مثل اين است لفظا و معنا.

اگر گويند:چرا تكرار كرد اين آيت را با قرب عهد به او؟گوييم:مراد به آيت اوّل انبيااند كه ذكر ايشان در آيتى كه پيش از اين آيت بود برفت،و مراد به اين آيت اسلاف جهودانند كه اعقاب ايشان گفتند از ايشان كه:اين پيغامبران جهودان بودند يا ترسايان،و چون مراد مختلف باشد فايده مختلف بود،و چون چنين باشد تكرار نبود،چه هريك [157-پ]مستقلّ باشد به فايدۀ خود.

و وجه ديگر آن است كه:مخاطبان مختلف بودند،و چون مخاطبان مختلف باشند تكرار فايده باشد.

وجه ديگر آن‌كه:وقت مختلف بود،و آيت وارد مورد وعظ و زجر است،و در اين تذكير باشد به نعمت خدا و تحذير بود از عقاب او،و اين معنى هرچه بيشتر باشد نفعش عام‌تر باشد،و فايده‌ايش ظاهرتر-و اللّه اعلم بمراده من كلامه.

[سوره البقرة (2): آیات 142 تا 145]
سَيَقُولُ اَلسُّفَهٰاءُ مِنَ اَلنّٰاسِ مٰا وَلاّٰهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ اَلَّتِي كٰانُوا عَلَيْهٰا قُلْ لِلّٰهِ اَلْمَشْرِقُ وَ اَلْمَغْرِبُ يَهْدِي مَنْ يَشٰاءُ إِلىٰ صِرٰاطٍ مُسْتَقِيمٍ (142) وَ كَذٰلِكَ جَعَلْنٰاكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَدٰاءَ عَلَى اَلنّٰاسِ وَ يَكُونَ اَلرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيداً وَ مٰا جَعَلْنَا اَلْقِبْلَةَ اَلَّتِي كُنْتَ عَلَيْهٰا إِلاّٰ لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ اَلرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلىٰ عَقِبَيْهِ وَ إِنْ كٰانَتْ لَكَبِيرَةً إِلاّٰ عَلَى اَلَّذِينَ هَدَى اَللّٰهُ وَ مٰا كٰانَ اَللّٰهُ لِيُضِيعَ إِيمٰانَكُمْ إِنَّ اَللّٰهَ بِالنّٰاسِ لَرَؤُفٌ رَحِيمٌ (143) قَدْ نَرىٰ تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي اَلسَّمٰاءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضٰاهٰا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ اَلْمَسْجِدِ اَلْحَرٰامِ وَ حَيْثُ مٰا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَ إِنَّ اَلَّذِينَ أُوتُوا اَلْكِتٰابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ اَلْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَ مَا اَللّٰهُ بِغٰافِلٍ عَمّٰا يَعْمَلُونَ (144) وَ لَئِنْ أَتَيْتَ اَلَّذِينَ أُوتُوا اَلْكِتٰابَ بِكُلِّ آيَةٍ مٰا تَبِعُوا قِبْلَتَكَ وَ مٰا أَنْتَ بِتٰابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَ مٰا بَعْضُهُمْ بِتٰابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ وَ لَئِنِ اِتَّبَعْتَ أَهْوٰاءَهُمْ مِنْ بَعْدِ مٰا جٰاءَكَ مِنَ اَلْعِلْمِ إِنَّكَ إِذاً لَمِنَ اَلظّٰالِمِينَ (145)

[ترجمه]

گويند سفيهان از مردمان چه [1]برگردانيد ايشان را از قبله‌شان كه بودند برآن،؟بگو خداى[راست] [2]آنجا كه آفتاب برآيد و آنجا كه فروشود،راه نمايد آن را كه خواهد به راه راست.

[158-ر] و همچنين كرديم ما شما را امّتى ميانه تا باشيد گواهان بر مردمان،و تا باشد پيغامبر بر شما گواه،و نكرديم ما آن قبله كه تو بودى برآن مگر تا بدانيم كه كيست كه پى‌گيرى [3]كند رسول را ازآن‌كه