نام کتاب : روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن نویسنده : الرازي، ابوالفتوح جلد : 19 صفحه : 401
چشمهاشان بر شودشان خوارى،آن است آن روز كه بودند وعدهكردگان.
قوله تعالى: سَأَلَ سٰائِلٌ بِعَذٰابٍ وٰاقِعٍ ،مدنيان و شاميان خواندند:«سال سائل»بىهمزه،و باقى قرّاء به همزه خواندند بر اصل من السّؤال.و او را دو وجه باشد:يكى آنكه«با»به معنى«عن»باشد،كقوله: فَسْئَلْ بِهِ خَبِيراً [1]،أى عنه،و قال علقمة بن عبده [2]:
فان تسألونى بالنّساء فانّني بصير بأدواء النّساء طبيب أى عن النّساء،و معنى آيت برآن وجه آن باشد كه سايلى سؤال كرد و پرسيد از عذابى كه واقع خواست بودن كه آن عذاب بر كه خواهد[بود،و اين قول حسن است و قتاده.گفتند:اين سورت به مكّه آمد،چون رسول-صلّى اللّٰه عليه و آله-بيامد و قوم خود را تهديد كرد به عذاب،مشركان گفتند:از او بپرسيد تا اين عذاب كه را خواهد بودن و به كه واقع خواهد] [3]بودن،خداى تعالى اين آيت فرستاد و گفت:سايلى پرسيد از عذابى كه واقع خواست بودن [4]كه آن عذاب كه راست؟جواب دادند و بيان كردند كه: لِلْكٰافِرينَ ،كافران را خواهد بودن.
وجه ديگر آن است كه«با»زيادت است،و معنى آنكه:سأل سائل عذابا واقعا للكافرين-عليهم،سائلى[و] [5]خوانندهاى [6]در خواست به دعا و حاجت عذابى كه واقع باشد بر كافران و آن نضر بن الحارث بود،آنجا كه از خداى تعالى براى خود عذاب خواست في قوله: اَللّٰهُمَّ إِنْ كٰانَ هٰذٰا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنٰا حِجٰارَةً مِنَ السَّمٰاءِ أَوِ ائْتِنٰا بِعَذٰابٍ أَلِيمٍ [7].آنچه خواست از عذاب،روز بدر به