است براى اختلاف لفظ را،چنان كه[شاعر] [1]گفت:في حندس الظّلام،و محقّقان گفتند معنى آن است كه:اين حقيقت يقين است،يعنى اگر يقين را مجازى باشد اين نه از آن است.بعضى ديگر گفتند:معنى [2]آن است كه عين يقين و نفس يقين است،چنان كه گويند:فلان حقّ الأديب أو عين الأديب و كلّ الأديب،و[مثله] [3]قول الشّاعر:

بضرب الطّلى و الهام حقّ عليهم
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ،تسبيح كن يا محمّد به نام خداى عظيم بزرگوارت كه هر چيز كه در جنب عظمت اوست حقير است.و اين آيت دليل است كه اسم نشايد تا مسمّى باشد،چه اگر چنين بودى اضافة الشّىء إلى نفسه بودى.