فرعون و عمل خبيث او برهان،و مرا از اين قوم كافران و بيدادكاران برهان.

خداى تعالى با اين[آيت] [1]بيان كرد كه:عمل كسى كسى را سود ندارد و زيان ندارد،و خداى تعالى كس را بر فعل ديگرى ثواب و عقاب ندهد،كه ايمان نوح و لوط زنان ايشان را سود نداشت و نه كفر ايشان شوهران را زيان داشت،و همچنين ايمان زن فرعون،فرعون را سود نداشت،و كفر فرعون آسيه را زيان نداشت [2].

وَ مَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرٰانَ الَّتِي ،و مريم دختر عمران.در نصب او دو وجه است [3].يكى آن‌كه معطوف است على قوله: اِمْرَأَتَ فِرْعَوْنَ و مريم،و عامل در او ضَرَبَ اللّٰهُ مَثَلاً ،است.و وجهى ديگر آن‌كه به فعل مقدّر منصوب است و التّقدير:و اذكر [4]مريم بنت عمران،ياد كن مريم دختر عمران را. أَحْصَنَتْ فَرْجَهٰا ، كه [5]اندام خود [6]از فساد و زنا نگاه داشت ما باد در او دميديم.و الفرج الشّقّ و منه الفرجة و الفرج و الانفراج [7]،و اين كنايت است از اندام مرد و زن و اين كنايت [8]است نيكو،[و] [9]نام زشت او كه فحش باشد«حرّ»است،ازآنجا [ست] [10]كه[در دشنام] [11]گويند:في حرّ امه،اين جواب طعن ملحدان [12]است كه گفتند:چون [13]روا باشد كه خداى تعالى در قرآن لفظى چنين گويد؟و مثل آن لفظ فحش باشد[و زشتى] [14]. فَنَفَخْنٰا فِيهِ مِنْ رُوحِنٰا ،در او دميديم از روح