او بامداد چهار ركعت نماز كردى.و در خبرى ديگر هست كه رسول-عليه السلام-گفت:خداى تعالى گفت يا بن آدم؛اى فرزند آدم!عاجز مباش ازآن‌كه بامداد چهار ركعت نماز كنى تا من تو را [1]شرّ آن روز تا با آخر كفايت كنم.سعيد جبير خواند:«و فى»به تخفيف.امّا جامع ميان اين آيت كه: أَلاّٰ تَزِرُ وٰازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرىٰ ،و ميان آيتى [2]كه: وَ لَيَحْمِلُنَّ أَثْقٰالَهُمْ وَ أَثْقٰالاً مَعَ أَثْقٰالِهِمْ [3]آن است كه اين آيت محكم است و محمول[بر] [4]ظاهر خود،و آن آيت متأوّل [5]است[83-ر]،و آن آن است كه آن آيت در ائمّه و دعاة ضلالت [6]آمد و گفت:[ايشان بار گناه خود برگيرند.و«أثقالا»يعنى بار گناه آنان كه به دعاى ايشان ضالّ شده باشند،يعنى مثل] [7]آن نه عين آن‌چنان،كه گفت -عليه السلام-:

من سنّ سنّة سيّئة فله وزرها و وزر من عمل[بها] [8]الى يوم القيمة من غير ان ينقص من وزره [9]شىء، و معنى آن است كه:و مثل وزر من عمل بها.

ابو ريثه [10]گفت:كودك بودم با پدرم نزديك رسول-عليه السلام-رفتم [11].

چون رسول-عليه السلام-را بديديم [12]-و پيش از آن نديده بودم او را-پدرم [13]گفت:دانى تا [14]اين كيست؟گفتم:نه.گفت:اين رسول خداست،من بلرزيدم [15]از آن گفتار و من پيش از آن گمان برده بودم كه پيغامبر-عليه السلام-نه از جنس آدميان باشد،چون مردى را ديدم از آدميان [16]،مويهاى