و گرديدن شب و روز و آنچه فروفرستاد خداى از آسمان از روزى،زنده كرد به آن زمين را پس از مرگش و گردانيدن [1]بادها علاماتى هست گروهى را كه خرد دارند. [2]

آن آيتهاى خداى است،مى‌خوانيم [3]بر تو به راستى،به كدام حديث پس از خداى و آياتش ايمان مى‌آرى؟ واى [4]دروغ‌زنى بزهكار! [236-پ] ،مى‌شنود آيتهاى خداى كه مى‌خوانند بر او،پس اصرار كند بزرگى‌كننده،پندارى نشنيد آن را،مژده ده او را [5]به عذابى دردناك.

چون بداند [6]از آيتهاى ما چيزى،گيرد آن را فسوس،آنان ايشان را باشد عذابى خواركننده.

از پس ايشان دوزخ باشد و نگزيراند [7]از ايشان آنچه كرده باشند چيزى و نه آنچه گرفته باشند بجز خداى دوستانى و ايشان را عذابى بود بزرگ.

اين بيان است و آنان كه كافر شدند به آيتهاى خدايشان،ايشان را عذابى بود از عذابى دردناك.

خداى [8]است كه مسخر بكرد براى شما را دريا [9]تا برود كشتى در