تا نيك[بكند] [1]براى شما [2]كارهاتان و بيامرزد شما را گناه‌هايتان را،و هركه طاعت دارد خداى و پيغامبرش را برست رستگارى بزرگ.

ما عرضه كرديم زنهار [3]را بر آسمانها و زمين و كوهها،منع كردند [4]ازآن‌كه برگيرند آن را و بترسيدند از آن و بر گرفت آن را آدمى [5]كه او بوده است [6]ستم‌كننده و نادان.

تا عذاب كند خداى منافقان را از مردان و زنان و [7]مردان بت‌پرست را و زنان بت‌پرست را،و توبه پذيرد خداى بر آنكه ايمان دارد از مردان مؤمن و زنان،و بودست خداى آمرزنده و بخشاينده.

قوله تعالى: إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللّٰهَ وَ رَسُولَهُ ،حق‌تعالى گفت:آنان كه ايذا كنند و برنجانند خداى را و پيامبر را،ايذا در حق خداى تعالى صورت نبندد.و در اين دو قول گفتند [8]،يكى آن‌كه:فعلى كنند [9]كه صورت ايذا دارد تا اگر در حقّ جز خداى كردندى [10]،متأذّى شدى.و گفتند:يؤذون اولياء اللّه،دوستان خداى را رنجانند، آنگه رنج ايشان را رنج او خوانند [11].ازآن‌كه [12]ازآنجا [13]دوست به رنج دوست رنجور شود.قولى ديگر آن‌كه:فعلى كنند كه به نزديك ايشان و [14]اعتقاد ايشان آن باشد كه خداى از آن رنجور شود،ازآن‌كه خداى را ندانند،چنان كه فرعون و نمرود كردند از قتال و مبارزت با خداى تعالى.بعضى گفتند:مراد جملۀ معاصى است براى آن‌كه همه آزار خداى باشد،و اگرچه لفظ«ايذاء»مجاز است.