ابو رزين گفت: لاٰ يَحِلُّ لَكَ النِّسٰاءُ مِنْ بَعْدُ زنان تو را حلال نباشند الّا به عقد نكاح. وَ لاٰ أَنْ تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنْ أَزْوٰاجٍ ،و نه آن‌كه بدل كنى به ايشان يعنى به مسلمانان جز ايشان را از جهودان و ترسايان [1]و مشركان. وَ لَوْ أَعْجَبَكَ حُسْنُهُنَّ ،و اگرچه حسن و جمال ايشان تو را عجب آرد [2]و نيكو آيد تو را. إِلاّٰ مٰا مَلَكَتْ يَمِينُكَ ، الّا آنچه دست تو برآن مالك باشد از پرستاران.ضحّاك گفت:معنى آن است كه روا نيست تو را بر اين زنان كه دارى بدل كنى،يعنى اينان را طلاق دهى و زنانى ديگر كنى.پس طلاق ايشان حرام كرد براى حرمت آن‌كه اينان مادران مؤمنان بودند،و اختيار خداى و رسول كردند و سراى آخرت.اما نكاح ديگر زنان حرام نبود بر او،اگر خواستى.

عطا گفت،كه عائشه گفت:رسول-عليه السّلام-از دنيا بنرفت [3]تا زنان را بر او حلال نكردند.و اين مذهب بيشتر فقهاست و در اخبار ما آمد،و گفتند:حكم آيه منسوخ است و تلاوت بر جاى.

عبد اللّه [4]بن زيد گفت:عرب در جاهليّت مبادلت كردندى به زنان،اين شبى زن او را ببردى و آن ديگر به بدل او زن او را ببردى.خداى تعالى گفت:اين معنى حلال نيست و اگرچه حسن ايشان تو را به عجب آرد،الّا در حقّ پرستاران كه اگر خواهى تا پرستار خود بدهى و پرستار او بستانى بر طريق معاوضه و معارضه يا بر طريق اباحت،روا باشد يا بر سبيل هبه.

عطاء بن يسار گفت از ابو هريره كه:در جاهليّة [5]عادت بودى كه يكديگر را گفتندى كه:انزل الىّ عن امرأتك انزل لك عن امرأتى،من نزول كنم براى تو از اهل خود،تو نيز نزول كن براى من از اهلت.و اين معنى مبادله است كه گفتيم.

خداى تعالى اين آيت[5-پ]فرستاد و اين حكم حرام كرد و نهى كرد از او.

يك روز عيينة [6]بن حصين در پيش رسول شد،و او در حجرۀ عائشه بود،بى