ظلت [1]في ظللت،قال اللّه تعالى: فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ [2]،و قوله: ظَلْتَ عَلَيْهِ عٰاكِفاً [3]، و الاصل ظللت.و دليل اين تأويل قرائت ابن أبي عبله [4]است كه خواند:«و اقررن» على الاصل من القرار.

فامّا آن‌كه به كسر«قاف»خواند،گفت:امر است من الوقار،بقولهم [5]:عدن من الوعد وصلن من الوصل،يعنى با وقار باشى،يقال:وقر يقر وقورا و وقارا اذا سكن و اطمأنّ.

اعمش روايت كرد عن ابى الضّحى كه او گفت:هرگه كه عائشه اين آيت خواندى چندان بگريستى كه مقنعش [6]تر شدى.

يزيد بن هارون روايت كرد عن محمّد بن عبد اللّه كه او گفت:سوده را گفتند- زن رسول را كه:تو چرا حجّ و عمره نكنى چنان كه ديگران مى‌كنند؟گفت:يك‌بار كه واجب بود كردم،ازاين‌پس حجّ و عمرۀ من آن است كه از خانه بيرون نيايم چنان كه خداى فرمود مرا في قوله: وَ قَرْنَ [7]فِي بُيُوتِكُنَّ -الآيه.و عزم من آن است كه پاى از در اين[256-پ]حجره كه مرا رسول بنشاند بيرون ننهم تا به مردن.و تا به مردن همچنين كرد،بيرون نيامد تا جنازه‌اش از در حجره بيرون آوردند.

وَ لاٰ تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجٰاهِلِيَّةِ الْأُولىٰ .مجاهد و قتاده گفتند:تبرّج،تكسّر و تبختر و تغنّج باشد.و گفتند:مجنبى و كرشمه مكنى چنان كه اهل جاهليّت پيشينه كردند.

و گفته‌اند:اظهار زينت باشد [8].

در معنى جاهليّت خلاف كردند.شعبى گفت:ميان عهد عيسى است و ميان محمّد-صلّى اللّه عليه و على آله.

ابو العاليه گفت:روزگار داود و سليمان است كه در آن روزگار زنان پيرهن [9]