سورة الشّعراء

بدان كه اين سورت مكّى است الى قوله تعالى: وَ الشُّعَرٰاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغٰاوُونَ [1].و از اين جا تا به آخر سورت مدنى است.و دويست و بيست و هفت آيت است و هزار و دويست و نود و هفت كلمت است،و پنج هزار و پانصد و چهل و دو حرف است.

عكرمه روايت كرد از عبد اللّه عبّاس كه،رسول-عليه السّلام-گفت:«سورة البقره»مرا از ذكر او [2]دادند،و«طه»و«طواسين»مرا از الواح موسى دادند،و فواتح قرآن و خواتيم [3]البقره مرا از زير عرش دادند و مفصل نافله و زيادت [4]مرا.

و انس مالك روايت كرد كه،رسول-عليه السّلام-گفت كه:خداى اين هفت سورت دراز مرا به جاى تورات داد،و طواسين به جاى زبور،و تفضيل داد مرا در امم [5]بر مفصل،و پيش از آن هيچ پيغامبر را نداده بود.

ابو امامه روايت كرد از ابىّ كعب از رسول-عليه السّلام-كه گفت [6]:هركه او سورة الشّعراء بر خواند،خداى تعالى [7]به عدد هركسى كه به نوح ايمان آورد،و عدد آن‌كه به او كافر شد [8]،و به هود و شعيب و صالح و ابراهيم و عيسى و محمّد -عليهم السّلام [9]-مؤمن شدند و كافر شدند او را ده حسنه بنويسد [10].