نام کتاب : روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن نویسنده : الرازي، ابوالفتوح جلد : 14 صفحه : 231
آنستى كه ما برآن صبر مىكنيم ما را برگردانيدى از آن،و جواب«لو لا»بيفگند لدلالة الكلام عليه،و التّقدير:لازالنا [1]عنها،خداى تعالى گفت بر سبيل وعيد: وَ سَوْفَ [2]يَعْلَمُونَ ،بدانند آنگه كه عذاب بينند كه كيست كه گمراهتر است.
آنگه خطاب كرد با رسول،گفت: أَ رَأَيْتَ ،ديدى آن كافر [3]را كه خداى [4]به هوا گرفت،و آن آن بود كه مشركان سنگى و صنمى مانند جمادى پيش گرفتندى و مىپرستيدندى،چون يكى از آن نكوتر بديدندى آنكه داشتندى از معبود [5]چندينساله بينداختندى و آن معبود گرفتندى.
عبد اللّه عبّاس گفت:مراد به«هوا»شهوت است،يعنى به دنبال شهوتاند و آن را عبادت [6]و مراعات مىكنند،چنان كه عابدان معبودان خود را. أَ فَأَنْتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلاً ،تو بر او وكيلى تا او را از اين فساد و ضلال برون [7]آرى،يعنى رها كن اينان را با كار خود.اين آيت و مانند اين منسوخ باشد به آيت جهاد.
أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ ،يا پندارى كه بيشترينه ايشان مىشنوند يا خرد دارند: إِنْ هُمْ إِلاّٰ كَالْأَنْعٰامِ ،نيستند ايشان الّا چون چهار پايان،بلكه ايشان گمراهتراند براى آنكه بهايم از مصالح خود آن داند كه ايشان نمىدانند،و بهايم طاعت خداوندش دارد،و آنكه او را علف دهد و مراعات كند،و اين كافران طاعت خداوند خود نمىدارند كه خالق و رزاق ايشان است.و نصب«سبيلا»بر تميز است.