مى‌آيند از هر رهى دور.

تا حاضر آيند به منفعتهاى خود [1]و ياد كنند نام خداى در روزهاى دانسته بر آنچه روزى كرد ايشان را از بهيمه چهارپايان،بخورى از آن و بدهى درويش بى‌چيز را.

پس بگو تا بگزارند مناسكشان و وفا كنند نذرهاشان و بگردند به خانه كعبه [2].

آن و هركس كه او بزرگ دارد حرمتهاى خداى،آن بهتر باشد او را به نزديك خدايش،و حلال كردند شما را چهار پايان الّا آنچه مى‌خواندند [3]بر شما،بپرخيزى [4]از پليدى از بتان و بپرخيزى [5]گفتن دروغ [6].

راست گشته [7]خداى را جز [8]شرك‌آرنده [9]به او و هركه شرك آرد به خداى،پندارى بيفتاد از آسمان،بر بايد او را مرغ يا ببرد او را باد در جاى [10]دور.

آن و هركه بزرگ دارد مناسك [11]خداى را آن از پرهيزگارى دلها باشد.

شما را باشد در آنها سودها تا به وقتى نام زده،پس جاى[آن] [12]به خانۀ كعبه باشد.