خداى در آرد آنان را كه ايمان آرند [1]و عمل صالح كنند [2]در بهشتهايى كه مى‌رود در [3]زير آن جويها،خداى بكند آنچه خواهد.

هركس كه گمان [4]برد كه خداى نصرت نكند [5]در دنيا و آخرت،گو بكش [6]به رسنى [7]به آسمانۀ [8]خانه [9]،پس گو ببر [10]،بنگرد [11]تا ببرد [12]كيد [13]آنچه او را از آن خشم آيد [14].

و همچنين فروفرستاديم دلالات روشن،و خداى راه نمايد آن را كه خواهد.

قوله تعالى: يٰا أَيُّهَا النّٰاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ -الآية،قديم تعالى مكلّفان را در اين آيت تخويف و تهديد كرد،گفت:اى مردمان!و در تحت اين خطاب مرد و زن و مؤمن و كافر و بنده و آزاد و كودك و بالغ و ديوانه و عاقل درآيد،جز كه ديوانه و كودك را از او برون برند به دليل عقل،و اين دليل است بر آنكه كفّار مكلّف‌اند. اِتَّقُوا رَبَّكُمْ ، بترسى از خداى خود يعنى از عقاب و سطوت او،و بپرخيزى [15]از معاصى او. إِنَّ زَلْزَلَةَ السّٰاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ ،كه زلزلۀ قيامت چيزى عظيم خواهد بود.و زلزله و زلزال، شدّت حركت باشد بر حالى هايل،و اصل او من قولهم:زلّت قدمه،آنگه آن را مضاعف كردند،و در آيت دليل است بر آنكه معدوم را شىء خوانند براى آن‌كه آن معدوم است،و خداى او را شىء خواند.