نام کتاب : روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن نویسنده : الرازي، ابوالفتوح جلد : 12 صفحه : 214
و احسان كردن با خويشان.بعضى مفسّران گفتند:مراد قرابت رسول است -عليه السّلام-و اين اختيار [1]اصحابان ماست.و سدّى روايت كرد عن ابى الدّيلمى [2]كه علىّ بن الحسين [3]مردى را گفت از اهل شام:قرآن دانى؟گفت:آرى!گفت:
در بنى اسرايل [4]نخواندهاى: وَ آتِ ذَا الْقُرْبىٰ حَقَّهُ ،گفت:و شما از آن قرابتى كه خداى فرمود كه حقّى به ايشان دهند؟گفت:آرى!و در خبر است كه چون اين آيت آمد،رسول-عليه السّلام-فاطمه را بخواند و فدك به او داد.مدّت حيات رسول در دست او بود و در تصرّف او و دخلش و خرمايش [5]مصروف با مصالح او و فرزندان او.
چون رسول-عليه السّلام-از دنيا برفت،از او بازگرفتند.چون طلب ميراث پدر كرد [6]، گفتند:تو را از پدر ميراث نرسد [7]كه ما شنيديم [8]كه رسول گفت:
نحن معاشر الانبياء لا نورث ،ما جماعت [9]پيغامبران را ميراث نباشد،
ما تركناه صدقة ،آنچه ما رها كنيم،صدقه بود. وَ لاٰ تُبَذِّرْ تَبْذِيراً ،و اسراف مكن اسراف كردنى.و گفتند:
مراد به تبذير نفقه [10]معصيت است.يكى از عبد اللّه مسعود پرسيد كه:تبذير چه باشد؟ گفت:مال خرج [11]كردن نه در حقّ خود.شعبه گفت:مىگذشتم با ابو اسحاق در بعضى راههاى كوفه بناى [12]مىكردند به كرچ [13]و انكر [14]،گفت:هذا هو التّبذير.مجاهد گفت:اگر كسى همه مال خود خرج كند [15]تبذير نباشد و اسراف.[129-پ]و اگر يك مدّ در باطل خرج كند،اسراف باشد.
إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كٰانُوا إِخْوٰانَ الشَّيٰاطِينِ ،اسرافكنندگان برادران و قرينان ديو باشند.و عرب هر ملازم قومى كه بر طريقت ايشان باشد،گويند:او برادر اوست، يقال:فلان اخو [16]الحرب و اخو [17]السّلم. وَ كٰانَ الشَّيْطٰانُ لِرَبِّهِ كَفُوراً و شيطان هميشه كافر نعمت بوده است در خداى خود.