نام کتاب : روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن نویسنده : الرازي، ابوالفتوح جلد : 10 صفحه : 48
ديته،و من على ديته فأنا ديته ،گفت هركه مرا بخواند اجابت [1]كنم،و هركه از من بخواهد بدهمش،و هركه طاعت من دارد شكرش كنم،و هركه در من عاصى شود بپوشم [2]او را،و هركه قصد من كند [3]مقصودش در كنار [4]نهم،و هركه مرا شناسد متحيّرش [5]كنم،و هركه مرا دوست دارد به بلاش [6]ابتلا كنم،و هركه را دوست دارم او را بكشم،و هركه را [7]من كشم ديت من دهم،و آن را كه ديت من دهم،ديت او من باشم،قال الشّاعر:
و لقد هممت بقتلها من حبّها كيما تكون خصيمتى فى المحشر طمعا يطول على الصراط وقوفنا فتلد عيني من فنون المنظر فنكون اول عاشقين تحاكما يوم القيامة و الخلائق حضّري آنگه پس از حبس و قتل،پادشاهى به دست تو دهد كه: وَ إِذٰا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيماً وَ مُلْكاً كَبِيراً [8].
اشارة أخرى:تو را بخريد تا ابليس طمع بردارد و بداند كه تو ملك اويى،گرد تو نگردد،پس اگر ابلهى از جملۀ شما با او بيعى [9]كند [10]،بيع او باطل باشد كه بيع بر [11]بيع باطل باشد [12]چنانستى كه حقتعالى گفت:تو را نفسى هست و مالى و هر دو محنت و آفت تو است،نفس دشمن تو است و مال فتنۀ تو و مرا بهشتى است كه مرا از آن به [13]چيزى نيست،و لكن مرا به كار نيست.آن آفت بيار و به اين نعمت [14]بدل كن،جان بده [15]و جنان [16]بستان،و مال بده و رضاى خداى رحمان بستان.
اشارة اخرى:آن رفوگر جامۀ خلق بخرد،و آن رائض اسب توسن بخرد،و آن