و قال جرير:

أ تيما تجعلون إلىّ ندّا و ما تيم لذي حسب نديد
اى نظير.

و مفضّل بن سلمه گفت:«ندّ»،«ضدّ»باشد،من قولهم:ندّ البعير اذا نفر،و بعير ندود،اى نفور،براى آن‌كه اضداد متنافر باشند و معنى متقارب است.با خداى تعالى مثل فرومى‌آريد [1]،يا [2]ضدّ فرومداريد.مراد به هر دو انبازى است در عبارت، يعنى با خداى تعالى شريك مگوييد چه اگر خداى را-تعالى عن ذلك[40-ر]علوّا كبيرا-مثلى بودى،چون ضدّى بودى با او در منازعت و ممانعت.پس معنى يكى است با تضادّ لفظين-چنان كه بينى [3].

وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ،در او چند قول است:يكى آن‌كه شما مى‌دانى [4]كه اين جمله كه خداى تعالى بر شمرد،خداى آفريده است و جز خداى بر اين قادر نيست.و اين بتان كه شما انباز گرفتى آن را با خداى تعالى اين نتوانند كردن.

قولى ديگر آن است كه:شما مى‌دانى [5]كه با خداى تعالى،ضدّ و ندّ در نخورد و سزا نبود،و لكن جحود مى‌كنى.

و قولى ديگر آن است كه:شما عاقلانى،خير و شر خود مى‌دانى،و امر معاش و صنايع و وجوه منافع مى‌شناسى،كه [6]اين جا مى‌رسى [7]،چرا عقل كار نمى‌بندى و نظر نمى‌كنى [8]!

[سوره البقرة (2): آیات 23 تا 24]
وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمّٰا نَزَّلْنٰا عَلىٰ عَبْدِنٰا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ اُدْعُوا شُهَدٰاءَكُمْ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ إِنْ كُنْتُمْ صٰادِقِينَ (23) فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا اَلنّٰارَ اَلَّتِي وَقُودُهَا اَلنّٰاسُ وَ اَلْحِجٰارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكٰافِرِينَ (24)

[ترجمه]

و اگر مى‌باشى در شك از آنچه ما فرستاديم بر بنده‌مان بياريد سورتى از مانند اين و بخواهى [9]گواهانتان را بجز خداى،