ايمان او كه ايمان نياورده باشد پيشتر يا كسب كرده باشد در ايمان خود عمل خيرى را و هم چنين فرعون چون غرق او را دريافت اظهار ايمان كرد پس باو گفتند كه الحال ايمان مى‌آورى فائده ندارد و پيشتر كه فايده داشت ايمان نياوردى و نافرمانى مى‌كردى و افساد مى‌كردى در زمين بدعواى خدائى و گمراه كردن مردم و ستم كردن بر بنى اسرائيل و ايضا از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده است كه البته در زمين امامى و حجتى از خدا ميباشد كه حلال و حرام خدا را بداند و مردم را بسوى خدا بخواند و منقطع نميگردد حجت از زمين مگر چهل روز پيش از روز قيامت كه حجت از زمين برداشته ميشود و درهاى توبه بسته ميگردد و نفع نميبخشد ايمان كسى كه پيشتر ايمان نياورده باشد و آن گروه بدترين خلق خواهند بود و ايشانند آنها كه قيامت بر ايشان قائم ميشود و در تفسير امام مذكور است كه اعرابى آمد بنزد رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و گفت خبر ده مرا كه توبه تا چه وقت قبول ميگردد حضرت فرمود كه در توبه مفتوح است از براى فرزند آدم و بسته نمى‌شود تا طلوع كند آفتاب از طرف مغرب و بعضى آيات كه پروردگار فرموده است كه ايمان بعد از آن نفع نميكند اين است كه آفتاب از مغرب طلوع كند.

مطلب ششم در بيان انواع توبه است‌

و اقل مراتب آن آنست كه دانستى كه پشيمان گردد از گذشته و عزم كند در عدم فعل در آينده و بالا ميرود تا بحدى كه درجه پيغمبران و صديقان است چنانچه در نهج البلاغه روايت كرده است كه مردى در حضور حضرت امير عليه السّلام گفت استغفر اللّه حضرت فرمود مادرت در عزاى تو نشيند ميدانى استغفار چيست استغفار درجه عليين است و آن اسمى است كه بر شش معنى واقع ميشود (اول) پشيمانى از گذشته است‌ (دويم) عزم بآنكه هرگز عود بآن نكنى‌ (سيم) آنكه ادا كنى بسوى مخلوقين حق ايشان را تا آنكه در وقت مردن پاك باشى و حق كسى بر ذمه تو نباشد (چهارم) آنكه قصد كنى بسوى هر فريضه‌اى كه بر تو واجب بوده و ضايع كرده‌اى حق آن را ادا كنى‌ (پنجم) آنكه قصد كنى بسوى گوشتى كه در بدن تو بحرام روئيده است آن را بگدازى بحزن و اندوه تا پوست تو باستخوان‌هاى تو بچسبد و گوشت تازه در ميان آنها برويد (ششم) آنكه بچشانى بجسم خود الم طاعت را آن قدر كه باو چشانيده‌اى حلاوت معصيت را پس بعد از آن بگوئى استغفر اللّه و از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه كسى كه مقيم است بر گناه و استغفار ميكند از آن مانند كسى است كه استهزاء كند و كلينى و ديگران بسندهاى معتبر از حضرت صادق (ع) روايت كرده‌اند كه حضرت رسول فرمود كه هر كه توبه كند پيش از مرگش بيك سال خدا قبول كند