خبر داده‌اند بايد آورد و تفكر در تفاصيل اينها كه موجب تطرق شبهات شيطانى است نبايد نمود و كسى كه دست از اصول فاسده حكماء بردارد و بآيات و اخبار اذعان نمايد همه با يكديگر منطبق ميتواند شد زيرا كه هرگاه كواكب فرو ريزد و آسمانها در هم پيچيده شود و عرش بزير آيد بهشت نيز بزير خواهد آمد و عرش سقف آن خواهد بود و ميتواند بود كه‌ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ‌ اشاره باين باشد و جهنم را بلند ميگردانند و ظاهر ميسازند چنانچه فرموده است‌ وَ بُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغاوِينَ‌ چنانچه على بن ابراهيم روايت كرده است كه درياهاى زمين همه آتش ميشوند و اضافه جهنم ميشوند و صراط را بر روى آن نصب ميكنند و راهى ميشود مستقيم بسوى بهشت و چون از اينها گذشتند منتهى ميشود به بهشت و عرش الهى كه سقف آنست و جزوى از عرش متصل بمحشر خواهد بود كه محل حضور انبياء و مؤمنان خواهد بود و منابر انبياء و اوصياء را در آنجا خواهند گذاشت و عرش را بروشى كه حكماء گفته‌اند فلكى قرار نبايد داد بلكه جسمى است اعظم از همه اجسام و مربع است و قوائم دارد و اينكه طول صراط چندين هزار سال راه است با اينها موافق است و مكان امرى است موهوم و تابع متمكن است و چنانچه پيش از خلق مكانى نبود و بعد از خلق اجسام بهم رسيد همچنين بعد از حركت عرش و بهشت مكان آنها بهم‌رسيد و آن مكان‌ها برطرف ميشود و حكم فوق اجسام بهم ميرساند و استحاله اين نوع از خلا معلوم نيست و بر تقديرى كه محال باشد ممكنست كه حقتعالى جسم ديگر در آنجا خلق كند و بالجمله كسى كه دست از قواعد و اصول فاسده حكماء كه مبتنى بر شبهات واهيه است بردارد همه اينها با يكديگر موافق ميشود با آنكه تفكر در آنها چنانچه گفتيم ضرور نيست و اذعان اجمالى كافى است و اللّه الموفق للخير و الصواب و إليه المرجع و المآب.

فصل پانزدهم در بيان صفتى چند است كه در آيات و اخبار از براى بهشت وارد شده است و اعتقاد بآنها لازم است.

بايد دانست كه بهشت در بقا و سلامت است و در آن مرگ نميباشد باجماع امت و الا (موتتنا الاولى) اگر نقل كلام اهل جهنم نباشد استثناى منقطع خواهد بود و مراد مرگ دنيا خواهد بود نه مرگ در بهشت چنانچه بعضى توهم كرده بودند در عصر سابق و جمعى تكفير ايشان به اين سبب مى‌كردند و هم چنين در آيه ديگر كه فرموده است كه نمى‌چشند در آن مرگ را مگر مرگ اول مراد مرگ دنيا است و ايضا در بهشت پيرى و كورى و كرى و درد و بيمارى و آفت و مرض و هم و غم و الم نميباشد و ايضا در آن فقر و احتياج و واماندگى نيست و هر چه نفس خواهش كند و ديده از آن لذت بر دارد