ائمه از اهل بيت طاهرين او و از براى صالحان و مؤمنان و نجات ميدهد خدا بشفاعت ايشان بسيارى از گناهكاران را و مؤيد آنست آنچه در روايات اصحاب ما از حضرت رسول (ص) روايت كرده‌اند كه حضرت فرمود من شفاعت خواهم كرد در روز قيامت و قبول شفاعت من خواهند كرد و على ع شفاعت خواهد كرد و مقبول خواهد شد و كسى از مؤمنان كه كمتر شفاعت كند از براى چهل نفر از برادران خود شفاعت خواهد كرد كه همه مستوجب آتش شده باشند و آياتى كه دلالت بر عدم شفاعت ميكند مخصوص كفار است و بتهاى ايشان و مخالفان و خلفاى ايشان و در سوره مريم حقتعالى فرموده است كه مالك شفاعت نيست مگر كسى كه نزد خدا عهدى گرفته باشد و اكثر مفسرين گفته‌اند كه مراد از عهد ايمانست و بعضى گفته‌اند كه يعنى شفاعت نميكند مگر كسى كه خدا او را رخصت شفاعت داده باشد و ايشان انبياءاند و اوصياء و صلحاء و شهداء و علماء و مؤمنان چنانچه در اخبار وارد شده است و در حديث صحيح وارد شده است كه مراد وصيتى است كه در وقت مردن بعقايد حقه خود بكند بنحوى كه در حلية المتقين ذكر كرده‌ام و در آيات متعدده وارد شده است كه كسى شفاعت نميكند مگر برخصت خدا بر رد قول بت‌پرستان كه ميگفتند كه ما عبادت بتها ميكنيم براى آنكه ايشان شفيعان ما باشند نزد خدا و ابن بابويه از حضرت امير المؤمنين (ع) روايت كرده است كه حضرت فاطمه (ع) گفت به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم كه اى پدر بزرگوار من در كجا ملاقات كنم شما را در روز موقف اعظم و روز فزع اكبر گفت اى فاطمه نزد در بهشت در وقتى كه لواى حمد با من باشد و شفاعت كنم از براى امت خود گفت اى پدر بزرگوار اگر ترا در آنجا نبينم در كجا بجويم فرمود در نزد حوض كوثر در وقتى كه امت خود را آب دهم گفت اى پدر بزرگوار اگر در آنجا نيابم فرمود در نزد صراط كه من ايستاده باشم و گويم پروردگارا بسلامت بگذران امت مرا گفت اگر در آنجا ملاقات نكنم ترا فرمود كه نزد ميزان كه دعا كنم از براى امت خود گفت اگر تو را در آنجا نيابم فرمود كه در كنار جهنم مرا طلب كن در وقتى كه منع كنم شراره و زبانه او را از امت خود پس فاطمه (ع) شاد شد.

و على بن ابراهيم بسند معتبر روايت كرده است از سماعه كه گفت سؤال كردم از حضرت صادق عليه السّلام از شفاعت حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم در روز قيامت حضرت فرمود كه در روز قيامت لجام كند مردم را عرق يعنى عرق بدنهاى ايشان بدهان ايشان برسد و عارض شود ايشان را اضطراب و قلق پس گويند بيائيد برويم بنزد حضرت آدم عليه السّلام كه او ما را شفاعت كند پس بيايند بنزد حضرت آدم عليه السّلام و بگويند شفاعت كن از براى ما نزد پروردگار خود گويد مرا گناهى و خطيئه‌اى هست و روى شفاعت ندارم برويد بنزد حضرت نوح عليه السّلام چون بنزد نوح آيند