نام کتاب : حق اليقين نویسنده : علامه مجلسى جلد : 2 صفحه : 456
باشد بلكه از براى بسيارى سعى در عبادت باطل
خود و ديندارى خود و از براى آنچه مشغول كرده است نفس خود را بآن از ياد كردن
مردم دلش منافق است و دينش مستلزم نصب عداوت اهل بيت است و متابعت دشمنان ايشان و
مقدم داشتن ابو بكر و عمر و عثمان بر همه كس پس باين اسباب نزد حوض مىآيد و محروم
بر ميگردد و در اين باب احاديث بسيار است و باين قدر اكتفا كرديم و اما شفاعت پس
بدان كه خلافى نيست ميان مسلمانان و ضرورى دين اسلام است كه رسول خدا در قيامت
شفاعت از براى امت خود بلكه از براى جميع امتها خواهد بود و خلافى كه هست در آنست
كه آيا شفاعت از براى طلب زيادتى منافع است از براى مؤمنانى كه مستحق ثواب باشند و
بس يا از براى اسقاط عقاب از گناهكاران امت نيز خواهد بود و اكثر عامه را اعتقاد
آنست كه شفاعت در هر دو ميباشد و خوارج و عبيديه معتزله را اعتقاد آن است كه شفاعت
مخصوص قسم اول است يعنى در زيادتى ثواب و در اسقاط عذاب نميباشد و ميگويند
همچنانكه بر خدا واجب است كه وفا كند وعده ثواب را واجب است كه وفا كند بوعيد عقاب
و شفاعت از براى اسقاط آن فايده نميكند و خلافى نيست ميان علماى اماميه كه شفاعت
از براى دفع عقاب فساق شيعه ميباشد هر چند از اصحاب كباير باشند و شفاعت مخصوص
حضرت رسالت نيست بلكه فاطمه زهرا (ع) و ائمه هدى برخصت آن حضرت شفاعت شيعيان خود
خواهند كرد و از احاديث بسيار ظاهر ميشود كه علماء و صلحاء شيعه نيز شفاعت خواهند
كرد و عامه و خاصه روايت كردهاند از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم كه
حضرت فرمود كه ذخيره كردهام شفاعت خود را از براى اهل كباير از امت خود و در خصال
بطرق عامه از انس روايت كرده است از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم كه
فرمود هر پيغمبرى دعائى كرد و مستجاب شد و پنهان كردم دعاى خود را كه شفاعت كنم
امت خود را روز قيامت و ايضا از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده است رسول خدا
صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود كه سه كساند كه شفاعت ميكنند نزد خدا و شفاعت
ايشان قبول ميشود پيغمبران پس علماء پس شهداء و از حضرت امام زين العابدين و امام
رضا عليهما السلام منقولست كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود كه هر
كه ايمان بشفاعت من نياورد خدا شفاعت مرا باو نرساند پس فرمود كه نيست شفاعت من
مگر از براى اهل كباير از امت من و اما نيكوكاران بر ايشان راهى نيست كه محتاج
بشفاعت باشند راوى گفت بحضرت امام رضا عليه السّلام گفتم پس چه معنى دارد قول
حقتعالى وَ لا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضى فرمود يعنى شفاعت
نمىكنند مگر از براى كسى كه خدا دين او را پسنديده باشد و در مجمع البيان گفته
است شفاعت نزد ما ثابت است از براى رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و اصحاب
برگزيده او كه بر طريقه او باشند و از براى
نام کتاب : حق اليقين نویسنده : علامه مجلسى جلد : 2 صفحه : 456