كه اى مفضل اين مخصوص تو و امثال تست از شيعيان خالص و اين حديث را نقل نكن براى جماعتى كه در معصيت خدا رخصت ميطلبند و بهانه ميجويند پس اعتماد بر اين فضيلت ميكنند و ترك عبادت ميكنند و ما هيچ فايده بحال ايشان نميتوانيم رسانيد زيرا كه حقتعالى ميفرمايد كه شفاعت نميكنند مگر از براى كسى كه پسنديده باشد و شفيعان از خشيت الهى ترسانند مفضل پرسيد كه اين آيه كه حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم خواند كه‌ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ‌ مگر آن حضرت بر همه دينها هنوز غالب نشده‌اند فرمود اى مفضل اگر بر همه غالب شده بود مذهب يهود و نصارى و مجوس و صابئان و غير ايشان از دينهاى باطل در زمين نميماند بلكه اين در زمان مهدى و رجعت حضرت رسول خواهد بود و اين آيه نيز در آن زمان بعمل خواهد آمد وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَ يَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ‌ پس حضرت امام جعفر صادق (ع) فرمود كه برگردد حضرت مهدى بسوى كوفه و حق سبحانه و تعالى از آسمان بشكل ملخ از طلا بر ايشان بباراند چنانچه بر حضرت ايوب باريد و قسمت نمايد باصحابش گنجهاى زمين را از طلا و نقره و جواهر مفضل پرسيد كه اگر يكى از شيعيان شما بميرد و قرضى از برادران مؤمن در ذمه او باشد چگونه خواهد بود حضرت فرمود كه اول مرتبه حضرت مهدى (ع) ندا فرمايد در تمام عالم كه هر كه قرضى بر يكى از شيعيان ما داشته بيايد و بگويد پس همه را بدو ادا فرمايد حتى يك‌دانه سير و يك‌دانه خردل و اين حديث از اين طولانى‌تر است و ما باين قدر كه مناسب اين مقام بود اكتفا كرديم.

باب [ششم‌] در اثبات معاد است‌

و بيان مقدمات آن و توابع آن از وقت مرگ تا انقضاى امر عالم و در آن چند فصل است‌

فصل اول در اثبات معاد جسمانى است‌

و در آن تمهيد مقدمه‌اى ضرور است بدان كه آنچه در قرآن مجيد و احاديث معتبره وارد شده است در وصف قيامت و مقدمات آن و خصوصيات و اوصاف آن و آنچه بعد از آن احوال خلق بآن منتهى ميشود بايد همه را اذعان كرد و راه تأويل در آنها نبايد گشود زيرا كه اعظم اسباب الحاد و تضليل فتح باب ايراد و تأويلست‌