در ميان ايشان هر سال طاعون واقع ميشد و اغنياء چون قوت داشتند بيرون مى‌رفتند و فقرا چون ضعيف بودند در محل خود ميماندند و طاعون در اغنياء كمتر از فقراء واقع ميشد پس يك سال همه اتفاق كردند كه از ديار خود بيرون روند چون وقت طاعون شد همه بيرون رفتند و در كنار دريا فرود آمدند چون بارهاى خود را بر زمين گذاشتند ندائى از جانب حقتعالى بايشان رسيد كه بميريد پس همه مردند مردم استخوانهاى ايشان را در موضعى جمع كردند و سالها بر اين حال ماندند پس پيغمبرى از پيغمبران بنى اسرائيل بر ايشان گذشت كه او را ارميا ميگفتند و دعا كرد كه پروردگارا اگر خواهى ايشان را زنده ميتوانى كرد كه شهرهاى ترا آباد كنند و بندگان تو از ايشان بهم رسند و ترا عبادت كنند در ميان ساير عبادت كنندگان تو پس حقتعالى باو وحى كرد كه ميخواهى من ايشان را زنده كنم از براى تو گفت بلى پس همه ايشان را خدا زنده كرد بدعاى آن پيغمبر و با او رفتند پس اين جماعت مردند و بدنيا برگشتند پس باجلهاى خود مردند و ايضا در قرآن مجيد قصه حضرت عزير وارد شده است كه حق تعالى او را ميراند و بعد از صد سال زنده گردانيد و بعد از آنكه سالها زنده ماند باجل مقدر خود مرد و حقتعالى ذكر كرده است قصه هفتاد نفر را كه حضرت موسى از قوم خود اختيار كرد و با خود بطور برد چون كلام خدا را شنيدند گفتند ما تصديق نميكنيم تا خدا را علانيه ببينيم پس بسبب ظلم ايشان و گفتار بد ايشان صاعقه‌اى بايشان رسيد و همه مردند پس موسى عليه السّلام گفت پروردگارا چه‌گويم با بنى اسرائيل چون برگردم و ايشان را با خود نبرم پس خدا ايشان را زنده كرد و بدنيا برگشتند و خوردند و آشاميدند و مقاربت كردند و فرزندان بهم رسانيدند پس باجلهاى خود مردند و حقتعالى بحضرت عيسى عليه السّلام خطاب كرد كه بياد آور وقتى را كه زنده ميكردى مردگان را باذن من و جميع مرده‌ها را كه زنده كرد باذن خدا برگشتند بدنيا و مدتها ماندند و بعد از آن مردند باجلهاى خود و اصحاب كهف سى صد و نه سال مردند و خدا ايشان را زنده كرد و بدنيا برگشتند و مثل اينها بسيار است كه دلالت ميكند بر آنكه رجعت در امم سابقه واقع شده است و رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود كه ميباشد در اين امت مثل آنچه در امم سابقه واقع شده است مانند دوتاى نعل و پرهاى تير با يكديگر پس بايد كه در اين امت نيز رجعت واقع شود و مخالفان ما نقل كرده‌اند كه چون حضرت قائم بيرون آيد عيسى عليه السّلام از آسمان فرود آيد و در عقب او نماز كند و نزول او بزمين زنده شدن بعد از مرگست زيرا كه حق تعالى فرموده است كه‌ إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَ رافِعُكَ إِلَيَ‌ و بعد از آن بعضى آيات سابقه را كه دلالت بر رجعت ميكند ايراد نموده و آنچه در باب موت حضرت عيسى و اصحاب كهف فرموده‌