برگردند حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام فرمود كه عذاب بزرگتر عذاب رجعت است كه به شمشير ايشان را عذاب خواهند كرد و عذاب بزرگتر قيامت است و مراد از برگشتن و زنده شدن در رجعت است.

هفتم- رَبَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ‌

يعنى اى پروردگار ما ميرانيدى ما را دو بار و زنده گردانيدى ما را دو بار در احاديث وارد شده است كه يك زنده گردانيدن در رجعت است و ديگرى در قيامت و يك ميرانيدن در دنيا است و ديگرى در رجعت.

هشتم- إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ

يعنى بدرستى كه ما البته يارى ميكنيم رسولان خود را و آنها را كه ايمان آورده‌اند در زندگانى دنيا و در روزى كه مى‌ايستند گواهان براى گواهى دادن بر مردمان يعنى در دنيا و آخرت هر دو يارى مى‌كنيم ايشان را- على بن ابراهيم و سعد بن عبد اللّه روايت كرده‌اند كه حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام فرمود كه يارى دنيا در رجعت است مگر نميدانى كه بسيارى از پيغمبران يارى كرده نشده‌اند در دنيا تا كشته شدند بلكه اين يارى در رجعت خواهد بود و آياتى كه تأويل برجعت فرموده‌اند بسيار است در اين رساله بهمين اكتفا نموديم و بعضى در ضمن اخبار مذكور خواهد شد ان شاء اللّه تعالى.

و سعد بن عبد اللّه در بصائر از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده است كه شيطان لعنه اللّه از خدا سؤال كرد كه او را مهلت دهد تا روز قيامت كه مردم زنده ميشوند حقتعالى ابا كرد و فرمود كه تو را مهلت دادم تا يوم وقت معلوم چون آن روز شود ظاهر شود شيطان با جميع اتباعش از روزى كه خدا آدم را خلق فرموده است تا آن روز و حضرت امير المؤمنين عليه السّلام برگردد و اين آخر برگشتهاى آن حضرت است راوى گفت مگر رجعتهاى بسيار خواهد كرد فرمود بلى و هر امامى كه در قرنى بوده باشد نيكوكاران و بدكاران زمان او برمى‌گردند تا حقتعالى مؤمنان را بر كافران غالب گرداند و مؤمنان از ايشان انتقام بكشند پس چون آن روز ظاهر شود حضرت امير المؤمنين عليه السّلام برگردد با اصحابش و شيعيان بيايد با اصحابش و ملاقات ايشان در كنار فرات واقع شود نزديك بكوفه پس قتالى واقع شود كه هرگز مثل آن واقع نشده باشد گويا ميبينم اصحاب حضرت امير را كه صد قدم از پس پشت برگردند و پاى بعضى در ميان آب فرات داخل شود پس ابرى بزير آيد از آسمان كه پر شده باشد از ملائكه و رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم حربه‌اى از نور در دست داشته باشد و در پيش آن ابر آيد چون نظر شيطان بر آن حضرت افتد از عقب برگردد و اصحابش باو گويند كه اكنون كه ظفر يافتى بكجا ميروى او