كرده است از حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام كه از ما نيست كسى كه ايمان برجعت ما نداشته باشد و متعه را حلال نداند و اين حقير در كتاب بحار الانوار زياده از دويست حديث از زياده از چهل نفر از مصنفين علماى اماميه كه در پنجاه اصل معتبر ايراد نموده‌اند بيرون نوشته‌ام هر كه را شكى باشد بآن كتاب رجوع كند و آياتى كه تفسير آنها برجعت شده است بسيار است.

اول حقتعالى فرموده است‌ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآياتِنا

يعنى روزى كه مبعوث گردانيديم از هر امتى فوجى از آنها كه تكذيب ميكنند بآيات ما و در احاديث بسيار از حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام منقول است كه اين آيه در رجعت است كه حق تعالى از هر امتى فوجى را زنده ميكند و آيه قيامت آنست كه فرموده است‌ وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً يعنى محشور گردانيم ايشان را پس ترك نكنيم احدى از ايشان را كه زنده نكنيم و فرمود كه مراد بآيات امير المؤمنين و ائمه عليه السّلام‌اند.

دويم حقتعالى فرموده است‌ وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كانُوا بِآياتِنا لا يُوقِنُونَ‌

يعنى چون واقع شود عذاب خدا بر ايشان با آنكه وقتى كه نازل شود عذاب بر ايشان نزديك قيامت بيرون آوريم از براى ايشان دابه از زمين كه سخن گويد با ايشان بدرستى كه مردم بودند كه بآيات ما يقين نداشتند و در احاديث بسيار وارد شده است كه مراد از اين دابه على عليه السلام است كه نزديك قيامت ظاهر خواهد شد و عصاى موسى و انگشتر سليمان عليه السّلام با او خواهد بود و عصا را بر ميان دو ديده مؤمن خواهد زد و نقش خواهد بست حقا كه مؤمنست و انگشتر را بر ميان دو ديده كافر خواهد زد و نقش خواهد گرفت كه او كافر است حقا.

و عامه نيز مثل اين اخبار را در كتب خود از عمار و ابن عباس و غير ايشان روايت كرده‌اند و صاحب كشاف روايت كرده است كه دابه از صفا بيرون خواهد آمد و با عصاى موسى و انگشتر سليمان خواهد بود پس عصا را بر محل سجود مؤمن خواهد زد يا در ميان دو ديده‌اش پس نقطه سفيدى بهم خواهد رسيد كه تمام روى او را روشن خواهد كرد مانند ستاره درخشان يا آنكه در ميان دو چشمش نوشته مى‌شود مؤمن و انگشتر را بر بينى كافر مى‌زند و سياه ميشود و جميع رويش را تيره ميكند يا در ميان دو ديده‌اش نوشته مى‌شود كافر و گفته‌اند بعضى از قراء تكلمهم بى‌تشديد خوانده‌اند يعنى جراحت ميكند ايشان را و در احاديث عامه و خاصه متواتر است كه حضرت امير عليه السّلام مكرر در خطبه‌ها ميفرمود كه منم صاحب عصا