اسماعيل و حسن. امّا حسن يك پسر داشت جعفر نام و حالا حقيقت عقب او معلوم نيست و گفته‌اند، جعفر بن حسن را سه پسر بوده و اولاد على عزرمى از نسل اويند. امّا اسماعيل بن موسى را پسرى بوده موسى نام و عقب او از پسر او جعفر است. و بنو ابى العساف و بنو الوراق از نسل وى‌اند، اما اسحاق بن موسى را امير گفتندى، عقب او از سه پسر است. عباس و اسحاق ملهوس پسر اوست و بنو الملهوس از فرزندان اويند. و محمد و اولاد وى اندكند. در بلخ و طخارستان و حسن ابن اسحاق ابو جعفر صورانى از اولاد او است و بنو الوارث از نسل صورانى‌اند. امّا هارون بن موسى گويند از او عقب نمانده و ابن طباطبا آورده كه، عقب او از احمد بن هارون است و امير كابطوس از نسل اوست. اما عباس بن موسى اولاد او در غايت قلّتند و عقب او از قاسم بن عباس بود.

وصل دوم-امّا متوسطان در عقب زيد النّار است و عبد اللّه و عبيده و حمزه اما حمزه را ابو القاسم گفتندى، و در بلاد عجم عقب وى بسيار است و عقب او از قاسم و حمزه است و حمزة بن حمزه را عقب هست. در بلخ و بعضى از بلاد خراسان و قاسم بن حمزه را اولاد هست. و ابو جعفر كه ممدوح بديع همدانى است و با ملوك آل سامان مخالطت ورزيدى از فرزندان او است، و احمد مجدود از نسل قاسم است و عبيد اللّه از عقب او سه پسر است. محمد يمانى و قاسم و جعفر، محمد يمانى و يمامى نيز گويند، عقب او از ابراهيم است و ابراهيم از ابو جعفر و احمد شعرانى و اكثر اولاد ابو جعفر در حجازند. و ابو الفائز كه در شيراز با عضد الدوله، بوده از نسل ابو جعفر است و احمد شعرانى را نيز عقب هست اما قاسم بن عبد اللّه را نيز عقب بوده و عميد الشرف از نسل وى است. عبد اللّه بن موسى را و او را عقب از محمد است و موسى، على بن حسن الأحول از نسل محمد عبد اللّه است. و جعفر أسود از اولاد موسى بن عبد اللّه و بنو ناصر از نسل وى‌اند. زيد النّار وقتى كه بر بصره مستولى شد، خانه‌هاى ايشان را بسوخت و نخلستانهاى ايشان را آتش زد و بدين سبب او را «زيد النّار» گفتند، و آخر او را گرفته به مرو بردند و به زهر مأمون شربت شهادت چشيد و او را از چهار پسر عقب بوده، حسن و اولاد او در قيروان مغربند و حسين محدّث را نيز عقب هست به قيروان و جعفر را به ارجان و بنو صعيب و بنو المكارم از نسل موسى اصم بن عبد اللّه‌اند و اللّه اعلم.