خاتمه در ذكر اولاد سبطين و سلسله نسب بعضى از ايشان

ببايد دانست كه حضرت امير المؤمنين على «عليه السلام» را به قول اشهر، سى و شش فرزند بود، هجده پسر و هجده دختر و شيخ شرف الدين عبيد اللّه نسّابه فرموده كه: نوزده پسر بودند شش در حال حيات آن حضرت متوفّى شده‌اند: محسن، يحيى، و عبيد اللّه با سه پسر ديگر. و سيزده پسر ديگر بعد از حضرت امير مانده‌اند: حسن و حسين و محمد حنفيّه و ابو بكر و عمر و عثمان و عون و جعفر و عبد اللّه و عبّاس و شش از ايشان در كربلا شربت شهادت چشيده‌اند ابو بكر كه محمد اصغر نام داشت و عثمان و عون و جعفر و عبد اللّه و عبّاس و به قولى عمر بن على هم، در آن حرب بود و به شرف شهادت فايز گشت و از پنج پسر ايشان عقب مانده: حسن و حسين و محمّد اكبر كه محمد حنفيّه گويند و عبّاس شهيد و عمر اطرف و ما اينجا ذكر جمعى از مشاهير اعقاب سبطين، سيّدين سندين بر سبيل اجمال ياد مى‌كنيم در دو مقصد:

مقصد اول در عقب سبط شهيد أبى محمّد حسن بن على بن أبي طالب «عليه السلام»

كه اكبر اولاد آن حضرت است و وى امام دوم است لقب وى مجتبى و سيّد، و ولادت وى در منتصف رمضان، سنۀ ثلث من الهجرة بود. وفاتش شب شنبۀ بيست و نهم صفر سنۀ خمسين من الهجرة و عمر شريفش چهل و شش سال و پنج ماه و نيم بود و آن حضرت را شانزده فرزند بود يازده پسر: زيد و حسين مثنّى و حسن و طلحه و اسماعيل و عبد اللّه و حمزه و يعقوب و عبد الرحمن و عمر و قاسم از اين جمله عبد اللّه و قاسم با عمّ بزرگوار خود در كربلا حاضر بودند و به عزّ شهادت فائز گشته عزيمت دار القرار فرمودند از چهار پسر او عقب ماندند: زيد و حسن و حسين أثرم و عمر، امّا اولاد حسين و عمر زود در گذشتند و از ايشان عقب نماند و از دو پسر زيد و حسن مثنّى عقب ماند و كثرت سادات حسنى و اختيار و اقتدار ايشان كالشمس فى وسط النّهار به حد اشتهار رسيده «مرآت آفتاب چه محتاج صيقل است*»