نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبدالنبی جلد : 1 صفحه : 138
عمل به کار ببندند؛
یعنی از فحشا اجتناب کرده و مرتکب فعل حرام نشوند: «وَ لْیَسْتَعْفِفِ
الَّذِینَ لا یَجِدُونَ نِکاحاً حَتَّی یُغْنِیَهُمُ اللَّهُ مِنْ
فَضْلِهِ.» نیز زنان پیر بازنشسته از دوران قاعدگی و ناامید از ازدواج،
هرچند که مجازند که سرانداز خود را بردارند، (اما) بهتر است اراده کنند که
این حالت نفسانی خودداری از بیسرانداز (یا بدون چادر) بودن را، در خود
ایجاد، و در عمل آن را از سر خود برندارند: «وَ أَنْ یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرٌ
لَهُنَّ.»
کلمات قصار پیرامون عفاف
در غرر الحکم و درر الکلم در «باب العفاف» سخنانی به اقتصار از مولای
موحدان، امیر مؤمنان، علی بن ابی طالب علیه السّلام بیان شده است که در
اینجا فقط به بعضی از آنها اشاره میشود: 1. «العفاف زهادة.»: پارسایی، بیرغبتی در دنیاست. 2. «بالعفاف تزکو الأعمال.»: به وسیله پاکدامنی، عملها پاکیزه شده یا افزایش مییابد. 3. «العفاف أشرف الأشراف.»: پاکدامنی، برترین صفات و افعال نیک است. 4. «العفاف أفضل شیمة.»: باز ایستادن از آنچه حلال نیست، برترین خصلت است. 5. «العفاف، یصون النّفس و ینزّهها عن الدّنایا.»: پرهیزگاری، نفس را نگه داشته و آن را از پستیها پاک میدارد. 6. «حسن العفاف من شیم الأشراف.»: نیک پارسایی و پاکدامنی، از خصلتهای مردم بلند مرتبه و شریف است. 7. «سبب القناعة العفاف.»: بازایستادن از حرام، سبب قناعت است. 8.
«علیک بالعفاف و القنوع، فمن أخذ به، خفّت علیه المؤن.»: بر تو باد به
پاکدامنی و قناعت؛ زیرا کسی که آن را فراگیرد مخارج زندگی بر او سبک گردد. 9. «علیک بالعفاف؛ فإنّه أفضل شیم الأشراف.»: بر تو باد به پاکدامنی؛ زیرا که آن برترین خصلتهای افراد بلندمرتبه است.
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبدالنبی جلد : 1 صفحه : 138