در غرر الحکم و درر الکلم، در «باب الاخوة»، سخنانی از مولای موحدان، امیر مؤمنان، علی علیه السّلام، ذکر شده است که در اینجا تنها به بعضی از آن کلمات قصار، اشاره می‌شود:
1. «الإخوان زینة فی الرّخاء، و عدّة فی البلاء.»: برادران در حال فراخی، زینت، و در بلا و سختی، توشه‌یار و مددکارند.
2. «إخوان الدّین أبقی مودّة.»: برادرانی که برادری‌شان در رابطه با دین باشد، از نظر دوستی پاینده‌ترند.
3. «خیر إخوانک، من واساک بخیره، و خیر من أغناک عن غیره»: بهترین برادران تو، کسی است که تو را با مال خود کمک نماید، و بهتر از او کسی است که تو را از غیر خویش بی‌نیاز سازد.
4. «إخوان الدّنیا تنقطع مودّتهم لسرعة انقطاع أسبابها»: برادران دنیا که دوستی آنان به جهت اهداف دنیوی است، دوستی‌شان با بریده شدن اسباب آن، به سرعت بریده خواهد شد، (چون که دوستی آنان برای خدا نبوده و عمیق نیست).
5. «خیر الإخوان، من لم تکن علی الدّنیا أخوّته.»: بهترین برادران، کسی است که برادریش بر سر دنیا نباشد.
6. «خیر الإخوان، من کانت فی اللّه مودّته.»: بهترین برادران، کسی است که دوستی او در راه خدا باشد.