نام کتاب : کلیات مفاتیح الجنان نویسنده : قمی، شیخ عباس جلد : 1 صفحه : 544
صَلَّى اَللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ و اين زيارت در كتاب كافى و تهذيب و كامل الزياره نقل شده و در همه كتب بعد از اتمام زيارت مذكور است كه اين يعنى اين كلماتى كه ذكر شد مجزى است در همه زيارتها و بسيار صلوات مىفرستى بر محمد و آل محمد عليهم السلام و نام مىبرى يك يك را به نامهاى ايشان و بيزارى مىجويى از دشمنان ايشان و اختيار مىنمايى هر دعايى را كه خواهى از براى خود و مؤمنين و مؤمنات مؤلف گويد كه ظاهر آن است كه تتمه مذكوره جزء حديث بوده باشد و بر تقديرى كه عبارت بعضى از محدثين باشد چون اعاظم مشايخ حديث چنين فهميدهاند كه در همه زيارتها كافى است چنانچه ظاهر اول حديث بر آن دلالت دارد و در باب زيارات جامعه نقل نمودهاند و الفاظ زيارت همه از صفات جامعه است كه اختصاص به بعضى ندارد بنابراين خاطر از جامعه بودن اين زيارت جمع و خواندن آن در همه مشاهد حتى در مشاهد انبيا و اوصيا عليهم السلام چنانچه جمعى از علما در مشهد جناب يونس عليه السلام نقل كردهاند مناسب است و چون در ذيل زيارت امر به صلوات بر هر يك بخصوص وارد شده است اگر صلوات منسوبه به ابو الحسن ضراب اصفهانى را كه در آخر اعمال روز جمعه نقل كرديم بخوانى بسيار مناسب است
زيارت دوم [جامعه كبيره]
ايضا شيخ صدوق در فقيه و عيون روايت كرده از موسى بن عبد الله نخعى كه گفت: عرض كردم به خدمت حضرت امام على نقى عليه السلام كه يا ابن رسول الله مرا تعليم فرما زيارتى با بلاغت كه كامل باشد كه هرگاه خواستم زيارت كنم يكى از شما را آن را بخوانم فرمود كه چون به درگاه رسيدى بايست و بگو شهادتين را يعنى بگو
أَشْهَدُ أَنْ لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ وَحْدَهُ لاٰ شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ و با حال غسل باشى و چون داخل حرم شوى و قبر را ببينى بايست و سى مرتبه
اَللَّهُ أَكْبَرُ بگو پس اندكى راه برو به آرام دل و آرام تن و گامها را نزديك يكديگر گذار پس بايست و سى مرتبه
اَللَّهُ أَكْبَرُ بگو پس نزديك قبر مطهر رو و چهل مرتبه
اَللَّهُ أَكْبَرُ بگو تا صد تكبير تمام شود و شايد چنانكه مجلسى اول گفته وجه تكبير اين باشد كه اكثر طباع مايلند به غلو، مبادا از عبارات امثال اين زيارت به غلو افتند يا از بزرگى حق سبحانه و تعالى غافل شوند يا غير اينها پس بگو