يعنى باعث قبولى نماز مى‌شود كه به آسمانها بالا مى‌رود و ديگر تسبيح از تربت آن حضرت ساختن و به آن تسبيح ذكر كردن و در دست داشتن است كه فضيلت عظيم دارد و از خاصيتش آن است كه در دست آدمى تسبيح مى‌گويد بى آنكه صاحبش تسبيح بگويد و معلوم است كه اين تسبيح غير از آن تسبيحى است كه در همه اشياء است كما قال الله تعالى وَ إِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلاّٰ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لٰكِنْ لاٰ تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ و عارف رومى در معنى آن گفته گر ترا از غيب چشمى باز شد با تو ذرات جهان همراز شد نطق خاك و نطق آب و نطق گل
هست محسوس حواس اهل دل جمله ذرات در عالم نهان با تو مى‌گويند روزان و شبان
ما سميعيم و بصير و باهشيم با شما نامحرمان ما خامشيم از جمادى سوى جان جان شويد
غلغل اجزاى عالم بشنويد فاش تسبيح جمادات آيدت وسوسه تاويلها بزدايدت
بالجمله اين تسبيحى كه در اين روايت است تسبيحى است كه از خصوصيات تربت حضرت سيد الشهداء أرواحنا له الفداء است ششم (از حضرت امام رضا عليه السلام منقول است كه: هر كه بگرداند تسبيح تربت امام حسين عليه السلام را و بگويد

سُبْحٰانَ اَللّٰهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ وَ لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ با هر دانه بنويسد حق تعالى از براى او شش هزار حسنه محو كند از او شش هزار گناه و بلند كند از براى او شش هزار درجه و بنويسد از براى او شش هزار شفاعت) (و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه: هر كه بگرداند سنگهايى را كه از تربت امام حسين عليه السلام مى‌سازند يعنى تسبيح پخته پس يك بار استغفار كند هفتاد استغفار از براى او نوشته مى‌شود و اگر تسبيحى را در دست نگاه دارد و تسبيح نگويد به عدد هر حبه هفت مرتبه از براى او نوشته مى‌شود) هفتم در حديث معتبر منقول است كه: چون حضرت صادق عليه السلام به عراق تشريف آوردند گروهى نزد آن حضرت آمدند و عرض كردند كه دانسته‌ايم تربت امام حسين عليه السلام موجب شفاى هر درد است آيا باعث ايمنى از هر خوف هست فرمود بلى هر گاه كسى خواهد كه او را از هر بيمى امان بخشد بايد تسبيحى كه از تربت آن حضرت ساخته باشند در دست بگيرد و سه مرتبه اين دعا را بخواند

أَصْبَحْتُ [أَمْسَيْتُ] اَللَّهُمَّ مُعْتَصِماً بِذِمَامِكَ وَ جِوَارِكَ اَلْمَنِيعِ اَلَّذِي لاَ يُطَاوَلُ وَ لاَ يُحَاوَلُ مِنْ شَرِّ كُلِّ غَاشِمٍ وَ طَارِقٍ مِنْ سَائِرِ مَنْ خَلَقْتَ وَ مَا خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِكَ اَلصَّامِتِ وَ اَلنَّاطِقِ [فِي جُنَّةٍ] مِنْ كُلِّ مَخُوفٍ بِلِبَاسٍ سَابِغَةٍ حَصِينَةٍ وَ هِيَ وِلاَءُ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ [مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ] مُحْتَجِزاً [مُحْتَجِباً] مِنْ كُلِّ قَاصِدٍ لِي إِلَى أَذِيَّةٍ بِجِدَارٍ حَصِينٍ اَلْإِخْلاَصِ فِي اَلاِعْتِرَافِ بِحَقِّهِمْ وَ اَلتَّمَسُّكِ بِحَبْلِهِمْ