نام کتاب : کلیات مفاتیح الجنان نویسنده : قمی، شیخ عباس جلد : 1 صفحه : 472
هيچ چيز به آن برابرى نمىكند از چيزهايى كه از آن شفا طلب مىكنند به غير از دعا و چيزى كه آن را فاسد مىكند آن است كه در ظرفها و جاهاى بد مىگذارند و آنها كه معالجه به آن مىكنند كم است يقين ايشان هر كه يقين داشته باشد كه اين از براى او شفا است هرگاه معالجه به آن كند او را كافى خواهد بود و محتاج به دواى ديگر نخواهد شد و فاسد مىگردانند آن تربت را شياطين و كافران از جنيان كه خود را بر آن مىمالند و به هر چيز كه مىگذرد آن تربت آن را بو مىكنند و اما شياطين و كافران جن پس حسد مىبرند فرزندان آدم را بر آن و خود را بر آن مىمالند كه اكثر نيكى و بوى خوشش برطرف مىشود و هيچ تربت از حاير بيرون نمىآيد مگر مهيا مىشوند از شياطين و كافران جن از براى آن تربت آنقدر كه عدد ايشان را كسى به غير از خدا احصا نمىتواند كرد و آن تربت در دست صاحبش است و ايشان خود را بر آن مىمالند و ملائكه نمىگذارند ايشان را كه داخل حاير شوند و اگر تربت سالم از اينها بماند هر بيمار را كه به آن معالجه نمايند البته در آن ساعت شفا مىيابد پس چون تربت را بردارى پنهان كن و نام خدا بر آن بسيار بخوان و شنيدهام كه بعضى از آنها كه تربت را برمىدارند آن را سبك مىشمارند حتى بعضى از ايشان آن را در توبره چهارپايان مىاندازند يا در ظرف طعام يا چيزهايى كه دست بر آن بسيار ماليده شود از خورجينها و جوالها پس چگونه شفا يابد از آن كسى كه به اين نوع آن را حرمت دارد و لكن دلى كه در آن يقين نيست و سبك مىشمارد چيزى را كه صلاحش در آن است عمل خود را فاسد مىكند) پنجم (روايت شده كه: هر گاه يكى از شما خواهد كه بردارد تربت را به اطراف انگشتان بردارد و قدر آن مثل نخود است پس ببوسد آن را و بر هر دو ديده گذارد و بر ساير بدن بمالد و بگويد
اَللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذِهِ اَلتُّرْبَةِ وَ بِحَقِّ مَنْ حَلَّ بِهَا وَ ثَوَى فِيهَا وَ بِحَقِّ جَدِّهِ وَ أَبِيهِ وَ أُمِّهِ وَ أَخِيهِ وَ اَلْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ وَ بِحَقِّ اَلْمَلاَئِكَةِ اَلْحَافِّينَ بِهِ إلاَّ جَعَلْتَهَا شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ بُرْءاً مِنْ كُلِّ مَرَضٍ وَ نَجَاةً مِنْ كُلِّ آفَةٍ وَ حِرْزاً مِمَّا أَخَافُ وَ أَحْذَرُ پس آن را استعمال نمايد) (و روايت شده كه: مهر كردن تربت امام حسين عليه السلام آن است كه بر آن سوره إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ بخوانى) و نيز روايت شده كه: هر گاه تربت را بخورى يا به كسى بخورانى بگو
بِسْمِ اَللَّهِ وَ بَاللَّهِ اَللَّهُمَّ اِجْعَلْهُ رِزْقاً وَاسِعاً وَ عِلْماً نَافِعاً وَ شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ مؤلف گويد كه فوائد تربت شريفه آن حضرت بسيار است از جمله آنكه مستحب است با ميت در قبر گذاشتن و كفن را به آن نوشتن و ديگر سجده كردن بر آن است كه روايت شده كه سجده بر آن هفت حجاب را مىدرد
نام کتاب : کلیات مفاتیح الجنان نویسنده : قمی، شیخ عباس جلد : 1 صفحه : 472