نام کتاب : کلیات مفاتیح الجنان نویسنده : قمی، شیخ عباس جلد : 1 صفحه : 354
رفتم با صفوان جمال و جمعى از اصحاب ما به جانب نجف و حضرت امير المؤمنين عليه السلام را زيارت كرديم پس چون فارغ شديم صفوان روى خود را گردانيد بسوى قبر حضرت امام حسين عليه السلام و گفت زيارت مىكنم حضرت امام حسين عليه السلام را از اين مكان از بالاى سر حضرت امير المؤمنين عليه السلام و صفوان گفت كه با حضرت امام جعفر صادق عليه السلام به اينجا آمديم و حضرت چنين زيارت و نماز كرد و دعا خواند كه من مىكنم و فرمود كه اى صفوان اين زيارت را ضبط كن و اين دعا را بخوان و هميشه حضرت امير المؤمنين و امام حسين عليهما السلام را به اين نحو زيارت كن كه من ضامنم بر خدا كه هر كه ايشان را چنين زيارت كند و اين دعا را بخواند خواه از نزديك و خواه از دور اينكه زيارتش مقبول باشد و عملش مزد داده شود و سلامش به ايشان برسد و پسنديده گردد و حاجتهايش برآورده شود هر چند عظيم باشد مؤلف گويد كه تتمه اين خبر در فضل اين عمل بيايد در عقب دعاى صفوان در زيارت روز عاشورا إن شاء الله [170]و زيارت حضرت امير المؤمنين عليه السلام اين است رو به قبر آن حضرت بايست و بگو