أَنْتَ إِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلاَيَ اِغْفِرْ لِأَوْلِيَائِنَا وَ كُفَّ عَنَّا أَعْدَاءَنَا وَ اِشْغَلْهُمْ عَنْ أَذَانَا وَ أَظْهِرْ كَلِمَةَ اَلْحَقِّ وَ اِجْعَلْهَا اَلْعُلْيَا وَ أَدْحِضْ كَلِمَةَ اَلْبَاطِلِ وَ اِجْعَلْهَا اَلسُّفْلَى إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ پس حضرت امام محمد باقر عليه السلام فرمود كه هر كه از شيعيان ما اين زيارت و دعا را نزد قبر امير المؤمنين عليه السلام يا نزد قبر يكى از ائمه عليهم السلام بخواند البته حق تعالى اين زيارت و دعاى او را در نامهاى از نور بالا برد و مهر حضرت محمد صلى الله عليه و آله را بر آن بزند و چنين محفوظ باشد تا تسليم نمايند به قائم آل محمد عليهم السلام پس استقبال نمايد صاحبش را به بشارت و تحيت و كرامت إن شاء الله تعالى مؤلف گويد كه اين زيارت شريفه هم از زيارات مطلقه محسوب مىشود و هم از زيارات مخصوصۀ روز غدير و هم از زيارات جامعه كه در جميع روضات مقدسۀ ائمه عليهم السلام خوانده ميشود :
زيارت سوم
سيد عبد الكريم بن طاوس از صفوان جمال روايت كرده است كه گفت: چون با حضرت صادق عليه السلام وارد كوفه شديم در هنگامى كه آن حضرت نزد ابو جعفر دوانقى مىرفتند فرمود كه اى صفوان شتر را بخوابان كه اين نزديك قبر جدم امير المؤمنين عليه السلام است پس فرود آمدند و غسل كردند و جامه را تغيير دادند و پاها را برهنه كردند و فرمودند كه تو نيز چنين كن پس روانه شدند به جانب نجف و فرمودند كه گامها را كوتاه بردار و سر را به زير انداز كه حق تعالى براى تو به عدد هر گامى كه بر مىدارى صد هزار حسنه مىنويسد و صد هزار گناه محو مىكند و صد هزار درجه بلند مىكند و صد هزار حاجت برمىآورد و مىنويسد براى تو ثواب هر صديق و شهيد كه بوده باشد يا كشته شده باشد پس آن حضرت مىرفتند و من مىرفتم با آن حضرت با آرام دل و آرام تن و تسبيح و تنزيه و تهليل خدا مىكرديم تا رسيديم به تلها پس نظر كردند به جانب راست و چپ و به چوبى كه در دست داشتند خطى كشيدند پس فرمودند جستجو نما پس طلب كردم اثر قبرى
نام کتاب : کلیات مفاتیح الجنان نویسنده : قمی، شیخ عباس جلد : 1 صفحه : 351