بن طاوس في الإقبال و رأيت في بعض تصانيف أصحابنا العجم رضوان الله عليهم أنه يستحب أن يزار مولانا الرضا عليه السلام يوم ثالث و عشرين من ذي القعدة من قرب أو بعد ببعض زياراته المعروفة أو بما يكون كالزيارة من الرواية بذلك [75]

شب بيست و پنجم شب دحو الارض است

يعنى پهن شدن زمين از زير خانه كعبه بر روى آب و از ليالى شريفه است كه رحمت خدا در آن نازل مى‌شود و قيام به عبادت در آن اجر بسيار دارد (و از حسن بن على وشا روايت است كه گفت: من كودك بودم كه با پدرم در خدمت امام رضا عليه السلام شام خورديم در شب بيست و پنجم ماه ذى‌القعده پس فرمود كه امشب حضرت ابراهيم عليه السلام و حضرت عيسى عليه السلام متولد شده‌اند و زمين از زير كعبه پهن شده است پس هر كه روزش را روزه بدارد چنان است كه شصت ماه را روزه داشته باشد و به روايت ديگر است كه فرمود در اين روز حضرت قائم عليه السلام قيام خواهد نمود)

روز بيست و پنجم روز دحو الارض است و يكى از آن چهار روز است
كه در تمام سال بفضيلت روزه ممتاز است

و در روايتى روزه‌اش مثل روزه هفتاد سال است و در روايت ديگر كفاره هفتاد سال است و هر كه اين روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بسر آورد از براى او عبادت صد سال نوشته شود و از براى روزه‌دار اين روز هر چه در ميان آسمان و زمين است استغفار كند و اين روزى است كه رحمت خدا در آن منتشر گرديده و از براى عبادت و اجتماع به ذكر خدا در اين روز اجر بسيارى است و از براى اين روز به غير از روزه و عبادت و ذكر خدا و غسل دو عمل وارد است

اول نمازى كه
در كتب شيعه قميين روايت شده

و آن دو ركعت است در وقت چاشت در هر ركعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره و الشمس بخواند و بعد از سلام نماز بخواند:

لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ پس دعا كند و بخواند

يَا مُقِيلَ اَلْعَثَرَاتِ أَقِلْنِي عَثْرَتِي يَا مُجِيبَ اَلدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِي يَا سَامِعَ اَلْأَصْوَاتِ اِسْمَعْ صَوْتِي وَ اِرْحَمْنِي وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَيِّئَاتِي وَ مَا عِنْدِي يَا ذَا اَلْجَلاٰلِ وَ اَلْإِكْرٰامِ

دوم خواندن اين دعا است كه شيخ در مصباح فرموده مستحب است خواندن آن: [اَللَّهُمَّ دَاحِيَ اَلْكَعْبَةِ]

اَللَّهُمَّ دَاحِيَ اَلْكَعْبَةِ وَ فَالِقَ اَلْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اَللَّزْبَةِ وَ كَاشِفَ كُلِّ كُرْبَةٍ أَسْأَلُكَ فِي هَذَا اَلْيَوْمِ مِنْ أَيَّامِكَ اَلَّتِي أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَدِيعَةً وَ إِلَيْكَ ذَرِيعَةً وَ بِرَحْمَتِكَ اَلْوَسِيعَةِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ اَلْمُنْتَجَبِ فِي اَلْمِيثَاقِ اَلْقَرِيبِ يَوْمَ اَلتَّلاَقِ فَاتِقِ كُلِّ رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَى كُلِّ حَقٍّ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ