نام کتاب : نهج الفصاحة نویسنده : پاینده، ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 819
قلوبكم اعبدوا اللّٰه و لا تشركوا به شيئا اتّقوا اللّٰه حقّ تقاته و تحابوا بروح اللّٰه بينكم و السّلام عليكم و رحمة اللّٰه [7].
..اى مردم!شما را به آن چيزها كه خدايم در كتاب خويش بدان سفارش فرمود.از عمل بطاعت او و خود دارى از محارم وى،سفارش ميكنم كه پيكار دشمن سخت است،سخت و مكروه و كسى كه بر آن صبورى كند كم است مگر آنكه بر رشاد استوار است خدا قرين مطيعان خويش است و شيطان قرين عاصيان اوست در كارهاى خويش با صبورى در پيكار.ظفر جوئيد و بدين وسيله چيزهائى را كه خدا بشما وعده داده طلب كنيد هر چه را خدا فرمان داده انجام دهيد كه من بهدايت شما سخت علاقه دارم،اختلاف و نزاع و دو دلى از ناتوانى و زبونى است كه خدا آن را دوست ندارد و بدان فيروزى و ظفر نمىبخشد،اى مردم در قلب من نهادهاند كه هر كه بر كار حرامى باشد و باميد آنچه نزد خداست از آن چشم بپوشد خدا گناهش را ببخشد و هر كه بر محمّد صلوات گويد خدا و ملائكه ده صلوات بر او گويند، هر كس از مؤمن و كافر نكوئى كند پاداش وى در دنياى حاضر يا در آخرت موجل بعهده خداست هر كه بخدا و روز جزا ايمان دارد مواظب جمعه باشد،مواظب روز جمعه باشد،مگر طفلى يا زنى يا بيمارى يا بنده مملوكى و هر كه از جمعه بىنيازى كند خدا از او بىنيازى كند كه خدا بىنياز و ستوده است،من عملى كه شما را بخدا نزديك كند ندانستهام مگر شما را بدان فرمان دادهام و عملى را كه شما را بجهنم نزديك كند ندانستهام مگر شما را از آن منع كردهام،روح امين در قلب من دميد كه هيچ كس نميرد مگر حد اكثر روزى خويش خورده باشد و چيزى از آن كم نباشد و گر چه كند بدو رسد پس از خدا بترسيد و در طلب روزى تأنى كنيد و دير آمدن روزى وادارتان نكند كه آن را بمعصيت پروردگار خويش طلبيد.خدا حلال و حرام را براى شما بيان كرده جز اينكه ميان آن شبهههاست كه بسيارى از مردم ندانند.مگر آنكه مصونش داشتهاند،هر كه شبههها را بگذارد آبرو و دين خويش محفوظ داشته و هر كه در آن افتد چنانست كه نزديك قرق گوسفند چراند و بيم آن باشد كه در آن افتد،هر پادشاهى قرقى دارد،بدانيد كه قرق خدا محرمات اوست.مؤمن نسبت بمؤمنان چون سر نسبت به تن است وقتى رنجور شود اعضاى تنش همديگر را بيارى او خوانند و سلام بر شما باد.
اى مردم!پيش از آنكه بميريد بسوى پروردگارتان بازآئيد و پيش از آنكه فراغ نيابيد باعمال نيك مبادرت جوئيد و ميان خودتان را با پروردگارتان به بسيار ياد كردن وى و بسيار صدقه دادن نهان و آشكار پيوند دهيد تا روزى يابيد و پاداش بريد و فيروز شويد،بدانيد كه خداى عزيز جليل حضور جمعه را در اين مقام من در اين سال و در اين ماه تا روز قيامت بر شما واجب كرد هر كه امامى داشته باشد و جمعه را ترك كند خدا پراكندگيش را فراهم نيارد و كارش را مبارك نكند،بدانيد كه حج او مقبول نيست،بدانيد كه حج او مقبول نيست،بدانيد كه روزه او مقبول نيست،بدانيد كه صدقه او مقبول نيست،بدانيد كه باديهنشين امام مهاجر نشود،بدانيد كه فاجر امام مؤمن نشود مگر آنكه قدرتى كه از شمشير يا تازيانهاش ترسد،ويرا مجبور كند.
ستايش خاص خداست،ستايش او ميكنم و يارى از او ميجويم، از شر ضمير و بديهاى عمل خويش بخدا پناه ميبريم،هر كه را خدا هدايت كند كسى گمراهش نكند و هر كه را خدا گمراه كند رهبرى نيابد،شهادت ميدهم كه خدائى جز خداى يكتا نيست،كه تنهاست و شريك ندارد،بهترين گفتارها كتاب خداست و هر كه آن را در قلب خويش بيارايد و وى را از كفر باسلام آورده باشد و آن را از گفتارهاى مردم برگزيند رستگار شود كه قرآن راستترين و بليغ ترين گفتارهاست،هر كه خدا را دوست دارد وى را دوست بداريد و خدا را از همه قلب خويش دوست بداريد و از گفتار خدا و ياد كردن خدا ملول نشويد و دلهاى خويش را در قبال آن سخت مكنيد،خدا را بپرستيد و چيزى را با او شريك مكنيد،از خدا چنان كه شايسته ترسيدن اوست بترسيد و برحمت خدا با يك ديگر دوستى كنيد و سلام و رحمت خدا بر شما باد.
و روز فتح مكه بر در كعبه ايستاد و چنين فرمود: .
لا إله إلاّ اللّٰه وحده لا شريك له صدق وعده و نصر عبده و هزم الأحزاب وحده ألا كلّ مأثرة أو دم أو مال مدّعى فهو تحت قدميّ هاتين إلاّ سدانة البيت و سقاية الحاجّ ألا و قتل الخطإ مثل العمد بالسّوط و العصا،فيهما الدّية مغلّظة منها أربعون خلفة في بطونها