بدل نكند و هر كه از مؤمنى بدگوئى كند خدا روز قيامت او خوار و زبونش كند.

2997-: من زرع زرعا فأكل منه طير كان له صدقة.

هر كه كشتى كند و پرنده‌اى از آن بخورد براى وى صدقه‌اى محسوب شود.

2998-: من زني خرج منه الإيمان فإن تاب تاب اللّٰه عليه.

هر كه زنا كند ايمانش برود و اگر توبه كند خدا توبه او بپذيرد.

2999-: من زنى أو شرب الخمر نزع اللّٰه منه الإيمان كما يخلع الإنسان القميص من رأسه.

هر كه زنا كند يا شراب بنوشد خدا ايمان از او بكند همچنان كه انسان پيراهن از سر خويش بيرون ميكند.

3000-: من زنى زنى به.

هر كه زنا كند با كسان وى زنا كنند.

3001-: من زهد في الدّنيا علّمه اللّٰه بلا تعلّم و جعله بصيرا.

هر كه از دنيا بگذرد خدايش بدون تعلم علم آموزد و بصيرت دهد.

3002-: من ساء خلقه عذّب نفسه و من كبر همّه سقم بدنه و من لا مى الرّجال ذهبت كرامته و سقطت مروّته.

هر كه خويش بد باشد خويشتن را معذب دارد و هر كه غمش بسيار