2970-: من أذلّ عنده مؤمن فلم ينصره و هو يقدر على أن ينصره أذلّه اللّٰه على رؤس الأشهاد يوم القيامة.

هر كه مؤمنى را پيش او خوار كنند و تواند يارى او كند و نكند روز قيامت خدا پيش همگان خوارش كند.

2971-: من أذنب ذنبا فعلم أنّ له ربّا إن شاء غفر له و إن شاء عذّبه كان حقّا على اللّٰه أن يغفر له.

هر كه گناهى كند و داند كه پروردگارى دارد كه اگر خواهد گناه وى بيامرزد و اگر خواهد عذابش كند بر خدا واجب است كه بيامرزدش.

2972-: من أذنب ذنبا فعلم أنّ اللّٰه قد اطّلع عليه غفر له و إن لم يستغفر.

هر كه گناهى كند و داند كه خدا ناظر وى بوده،خدا بيامرزدش و گر چه آمرزش نخواهد.

2973-: من أحبّ أن يبسط له في رزقه و أن ينسأ له في أجله فليصل رحمه.

هر كه دوست دارد كه روزى وى گشاده كنند و زندگيش طولانى شود با خويشاوند پيوند گيرد.

2974-: من احتجب عن النّاس لم يحجب عن النّار.

هر كه در بمردم ببندد از جهنم مصون نماند.