2832-: من شابّ شيبة في الإسلام كانت له نورا يوم القيمة.

هر كه مويش در اسلام سفيد شود بروز قيامت نور وى خواهد بود.

2833-: من غشّنا فليس منّا.

هر كه با ما نادرستى كند از ما نيست.

2834-: من سرّه أن يسلم فليلزم الصّمت.

هر كه دوستدارد بسلامت ماند خاموشى گزيند.

2835-: من أحسن صلاته حين يراه النّاس ثمّ أساءها حين يخلو فتلك استهانة استهان بها ربّه.

هر كه در حضور مردم نماز خويش نيكو كند و چون بخلوت رود آن را بد گزارد اين اهانتى است كه بپرورد كار خويش ميكند.

2836-: من أخلص للّٰه أربعين صباحا ظهرت ينابيع الحكمة من قلبه على لسانه.

هر كه چهل صبحگاه خاص خدا شود چشمه‌هاى حكمت از قلب وى بر زبانش جارى شود.

2837-: من آثر محبّة اللّٰه على محبّة النّاس كفاه اللّٰه مؤنة النّاس.

هر كه محبت خدا را بر محبت مردم ترجيح دهد خدا گرفتارى مردم را از او كفايت كند.

2838-: من أعطى حظّه من الرّفق فقد أعطي حظّه من خير الدّنيا و الآخرة.

هر كه را از ملايمت نصيبى دادند نصيب