كند خدايش خوار كند و هر كه قدرت خدا را گرامى دارد.

خدايش گرامى دارد.

2802-: من ألقى جلباب الحياء فلا غيبة له.

هر كه پرده حيا بدرد غيبتش رواست.

2803-: من أصبح معافى في بدنه آمنا في سربه عنده قوت يومه فكأنّما خيّرت له الدّنيا بحذافيرها.

هر كه تنش سالم است و در جماعت خويش ايمن است و قوت روز خويش دارد جهان سراسر مال اوست.

2804-: من تأنّى أصاب أو كاد و من عجّل أخطأ أو كاد.

هر كه تامل كند بصواب رود يا تواند رفت و هر كه شتاب ورزد بخطا رود يا تواند رفت.

2805-: من سرّته حسنته و ساءته سيّئته فهو مؤمن.

هر كه از اعمال خويش خرسند و از اعمال بد خويش دلتنگ شود مؤمن است.

2806-: من نوقش الحساب عذّب.

هر كه بحساب در آيد عذاب بيند.

2807-: من ساءته خطيئته غفر له و إن لم يستغفر.

هر كه گناهش او را دلتنگ كند آمرزيده شود و گر چه آمرزش نخواهد.