2371-: ليردّك عن النّاس ما تعرف من نفسك و اخزن لسانك إلاّ من خير فإنّك بذلك تغلب الشّيطان.
آنچه از خويش مىدانى ترا از(معايب)مردم باز دارد،زبان خويش را نگه دار مگر از خير كه بدين وسيله بر شيطان چيره مى شوى.
2372-: ليستحيي أحدكم من ملكيه الّذين معه كما يستحيي من رجلين صالحين من جيرانه و هما معه باللّيل و النّهار.
شخص بايد از دو فرشته خويش كه با او هستند شرم كند چنان كه از دو مرد پارسا از همسايگان خود شرم مىكند كه فرشتگان شب و روز با او هستند.
2373-: ليس الأعمى من يعمي بصره إنّما الأعمى من تعمي بصيرته.
كور آن نيست كه چشم او كور است بلكه كور آنست كه بصيرتش كور است.
2374-: ليس الإيمان بالتّمنّي لكن هو ما وقر في القلب و صدّقه العمل.
ايمان داشتن به آرزو كردن نيست بلكه ايمان آنست كه در قلب جاى دارد و عمل آن را تصديق كند.
2375-: ليس البرّ في حسن اللّباس و الزّيّ و لكنّ البرّ السّكينة و الوقار.
نيكى بخوبى لباس و ظاهر نيست بلكه نيكى آرامش وقار است.