خويش سخنى گوئى كه راستگويت شمارد و تو دروغگو باشى.

2121-: كتب اللّٰه تعالى مقادير الخلائق قبل أن يخلق السّموات و الأرض بخمسين ألف سنة و عرشه على الماء.

خداى والا تقدير خلايق را پنجاه هزار سال پيش از آنكه آسمانها و زمين را بيافريند ثبت كرد و عرش وى بر آب بود.

2122-: كتب على ابن آدم نصيبه من الزّنا مدرك ذلك لا محالة:

فالعينان زناهما النّظر،و الاذنان زناهما الاستماع، و اللّسان زناه الكلام،و اليد زناها البطش،و الرّجل زناها الخطا،و القلب يهوي و يتمنّى و يصدق ذلك الفرج أو يكذبه.

بر فرزند آدم سهم وى از زنا مقرر است كه ناچار مرتكب بشود زناى چشمان نگاه است و زناى گوشها سماع است و زناى زبان سخن است و زناى دست تعدى است و زناى پاها رفتن است،قلب هوس كند و آرزو كند و عورت عمل كند يا نكند.

2123-: كثرة الضّحك تميت القلب.

خنده بسيار دل را بميراند.