1788-: شابّ سخيّ حسن الخلق أحبّ إلى اللّٰه من شيخ بخيل عابد سيّئ الخلق.

جوان سخاوتمند نيكخو در نزد خدا از پير بخيل عابد بدخو محبوبتر است.

1789-: شاهد الزّور لا تزول قدماه حتّى يوجب اللّٰه له النّار.

شاهد دروغ قدم برندارد تا جهنم بر او واجب شود.

1790-: شارب الخمر كعابد وثن.

شراب خوار مانند بت پرست است.

1791-: الشّباب شعبة من الجنون.

جوانى شعبه‌اى از ديوانگى است.

1792-: الشّباب شعبة من الجنون و النّساء حبالة الشّيطان.

جوانى شعبه‌اى از ديوانگى است و زنان دام شيطانند.

1793-: شتّان ما بين عملين عمل تذهب لذّته و تبقى تبعته و عمل تذهب مؤنته و تبقى أجره.

ميان دو عمل بسيار فرق است عملى كه لذت آن برود و عواقب آن بماند و عملى كه زحمت آن