1445-: خصلتان لا يجتمعان في منافق حسن سمت و لا فقه في الدّين.

دو خصلت است كه در منافق جمع نشود نيكنامى و دانائى در امور دين.

1446-: خصلتان ليس فوقهما من البرّ شيء الإيمان باللّٰه و النّفع لعباد اللّٰه.

دو خصلت است كه نيكتر از آن نيست ايمان بخدا و سودمندى براى بندگان خدا.

1447-: خصلتان من كانتا فيه كتبه اللّٰه شاكرا صابرا و من لم يكونا فيه لم يكتبه اللّٰه لا شاكرا و لا صابرا:من نظر في دينه إلى من هو فوقه فاقتدى به و نظر في دنياه إلى من هو دونه فحمد اللّٰه على ما فضّله به عليه كتبه اللّٰه شاكرا صابرا و من نظر في دينه إلى من هو دونه و نظر في دنياه إلى من هو فوقه فأسف على ما فاته منه لم يكتبه اللّٰه شاكرا و لا صابرا.

دو خصلت است كه در هر كه باشد خدا او را صبور و شكرگزار رقم زند و هر كه از آن بى‌بهره باشد ويرا نه صابر رقم زند نه شكرگزار هر كه در كار دين بكسى كه فراتر از اوست بنگرد و او را پيروى كند و در كار دنيا بآن كه فروتر از اوست بنگرد و خدا را بر آنچه بيشتر دارد شكر كند،خدا او را صابر و شاكر رقم زند و هر كه در كار دين به آنكه فروتر از اوست بنگرد و در كار دنيا بآن كه فراتر از اوست بنگرد و بر آنچه كمتر دارد تأسف خورد