1212-: ثلاث أحلف عليهنّ:لا يجعل اللّٰه تعالى من له سهم في الإسلام كمن لا سهم له و أسهم الإسلام ثلاثة:الصّلاة و الصّوم و الزّكاة و لا يتولّى اللّٰه عبدا في الدّنيا فيولّيه غيره يوم القيامة و لا يحبّ رجل قوما إلاّ جعله اللّٰه معهم و الرّابعة لو حلفت عليها رجوت أن لا آثم،لا يستر اللّٰه عبدا في الدّنيا إلاّ ستره يوم القيامة.

سه چيز است كه من در بارۀ آن قسم مى‌خورم،خداوند كسى را كه در اسلام سهمى دارد مانند كسى كه سهمى ندارد قرار نمى‌دهد، سهمهاى اسلام سه تاست،نماز و روزه و زكاة وقتى خدا با بنده‌اى دوستى كرد روز قيامت او را به ديگرى وانمى‌گذارد و هر كه گروهى را دوست دارد خدا ويرا با آنها محشور كند و چهارمين اگر در بارۀ آن سوگند خورم اميدوارم گناه نباشد وقتى خدا كار بنده‌اى را در دنيا مستور داشت در روز رستا- خيز نيز مستور خواهد داشت.

1213-: ثلاث أعلم أنّهنّ حق:

ما عفا امرء عن مظلمة إلاّ زاده اللّٰه تعالى بها عزّا و ما فتح رجل على نفسه باب مسألة يبتغي بها كثرة إلاّ زاده اللّٰه تعالى بها فقرا و ما فتح رجل على نفسه باب صدقة يبتغي بها وجه اللّٰه تعالى إلاّ زاده اللّٰه كثرة.

سه چيز است كه مى‌دانم حقست هر كه ستمى را كه بر او رفته